Φαντάζει περίεργο να πρέπει γι’ άλλη μια φορά ν’ αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Εξηγούμαι: Σε άρθρο του Στ. Ζώη πριν τις γιορτές αναφέρεται ότι τα δικαστήρια αποφάσισαν να ακυρώσουν τον πίνακα των διευθυντών σχολείων του 2007, «επειδή οι αιρετοί ήταν και κρίνοντες και κρινόμενοι».
Είναι προσβλητικό για μένα και συκοφαντικό να γράφεται κάτι τέτοιο. Ήμουν αιρετός το 2007, εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης (ΕΑΚ), και δεν ήμουν ταυτόχρονα κρίνων και κρινόμενος. Ουδέποτε έχω βάλει υποψηφιότητα για διευθυντής (ούτε καν για υποδιευθυντής), πόσο δε μάλλον το 2007.
Ο Σταύρος Ζώης το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, αλλά προτιμά να μην το διευκρινίζει στο κείμενό του, αφήνοντας απαράδεκτα υπονοούμενα για μένα προσωπικά αλλά και για το θεσμό του αιρετού συνολικά.
Ο θεσμός του αιρετού είναι κατάκτηση του κλάδου και είναι απαράδεκτο να βάλλεται με τέτοιες επικίνδυνες γενικεύσεις, που καλλιεργούν τη νοοτροπία του «όλοι ίδιοι είναι», την αποπολιτικοποίηση του κόσμου, την απάθεια και την προετοιμασία τους για την έλευση κάποιου «σωτήρα». Αυτά όλα δεν υπηρετούν τη δημοκρατία ούτε το συνδικαλισμό.
Όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, φίλε Σταύρο. Δεν είναι ίδιοι αυτοί που αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους στα κοινά με αυτούς που κάνουν ρουσφέτια, με αυτούς που θησαυρίζουν από τα ιδιαίτερα, με αυτούς που προσδοκούν ανταλλάγματα για την πρόσκαιρη κάθοδό τους σε κάποιο ψηφοδέλτιο.
Γνωρίζει πολύ καλά ο ίδιος και η παράταξή του την προσωπική μου διαδρομή και στάση όλα αυτά τα χρόνια. Δυστυχώς όμως η Αριστερά που λέει ψέμματα, που λέει τη μισή αλήθεια, που κρύβει την αλήθεια, είναι καταδικασμένη να ζήσει μέσα στο ψέμα, ακριβώς όπως έζησαν μέσα στο ψέμα και στην καχυποψία οι πολίτες σε τόσα αποτυχημένα σοσιαλιστικά πειράματα. Γιατί κάποιοι επικεφαλής είχαν αποφασίσει ότι ο λαός δεν πρέπει να ξέρει όλη την αλήθεια, ότι έπρεπε να υπάρχουν πράγματα που θα πρέπει να κρύβουν από το λαό. Έτσι φτάσανε στα γκουλάγκ, και στις τραγωδίες πολλών ανατολικών καθεστώτων. Ψέμα το ψέμα.
Παρότι δεν ήμασταν στην ίδια παράταξη, το 2007, η βαθμολογία μου ήταν η υψηλότερη (20) στις κρίσεις των διευθυντών, εκτιμώντας τη μέχρι τότε προσφορά του Στ. Ζώη στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα.
Το ευχαριστώ είναι η συκοφαντία;
Δεν είχα σκοπό να απαντήσω στην επιστολή, καθώς τα Χανιά είναι μικρά και η διαδρομή του καθενός μας γνωστή. Όμως, σκέφτηκα ότι υπάρχουν κάπου 400 νέοι συνάδελφοι στα Χανιά που μπορεί να μην υπηρετούσαν τότε στα Χανιά, ή να σπούδαζαν. Δε θα ‘θελα αυτοί οι νέοι συνάδελφοι να νομίζουν ότι «όλοι ίδιοι είμαστε», ούτε να νομίζουν ότι χρησιμοποίησα τη θέση μου στο ΠΥΣΠΕ τότε για να βολευτώ προσωπικά, όπως αφήνει το κείμενο να εννοηθεί. Λέγε – λέγε, κάτι θα μείνει από τη λάσπη, ήταν η τακτική του Γκαίμπελς. Γι’ αυτό απαντώ γι’ άλλη μια φορά, για να μη θεωρήσει κανείς ότι ήμουν όντως «και κρίνων και κρινόμενος»
Φώτης Ποντικάκης
Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων
Αιρετός στο ΠΥΣΠΕ το 2007
Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011
Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011
Η ΕΑΚ για τις κρίσεις και την κρίση
Η ΕΑΚ οφείλει ορισμένες αποσαφηνίσεις γύρω από τη στάση της στο θέμα των κρίσεων αλλά και της γενικότερης κρίσιμης συγκυρίας. Έτσι:
I.Είναι θέση της ΕΑΚ ότι οι επιλογές διευθυντών πρέπει να γίνονται – κάτω από σειρά προϋποθέσεων και μετρήσιμων ασφαλιστικών δικλείδων μέσα από το Σύλλογο Διδασκόντων. Πάρα ταύτα μετέχει στις κρίσεις των Διευθυντών με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, γιατί αυτό εντέλλεται να κάνει από τους συναδέλφους για την προάσπιση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας.
II.Η ΕΑΚ πίστευε και πιστεύει ότι οι κρίσεις του 2007 έγιναν σε κλίμα πολιτικού και προσωπικού ρεβανσισμού και αδιαφάνειας από την πλευρά της τότε διοίκησης. Για αυτό όμως δεν ευθύνονται οι αιρετοί του κλάδου οι οποίοι έπραξαν σύμφωνα με τις επιταγές του Συλλόγου.
III.Η ΕΑΚ πιστεύει ότι οι ενάγοντες συνάδελφοι κρίθηκαν άδικα. Όχι όμως από τους αιρετούς οι οποίοι τους τίμησαν με την ύψιστη βαθμολογία και όχι για τους λόγους τους οποίους επικαλείται η δικαστική απόφαση που τους δικαιώνει.
IV.Σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρξει αποκατάσταση των εναγόντων συναδέλφων.
V.Ο χρόνος και ο τρόπος της επανάληψης των κρίσεων πρέπει να γίνει με τρόπο, ώστε να μην διαταραχθεί η λειτουργία των σχολικών μονάδων και να μην αποπροσανατολιστεί το κίνημα των εκπαιδευτικών σε μια εποχή στην οποία προτεραιότητά μας πρέπει να είναι η υπεράσπιση του εισοδήματος και η βαλλόμενη από παντού δημόσια εκπαίδευση.
VI.Οι αιρετοί ΔΕΝ εκπροσωπούν μόνο την παράταξή τους, ΔΕΝ εκπροσωπούν μόνο τους διευθυντές, ΔΕΝ εκπροσωπούν μόνο τους ενάγοντες, ΟΥΤΕ βέβαια τους παράγοντες. Εκπροσωπούν όλο τον κλάδο και για μείζονα ζητήματα όπως αυτό των κρίσεων απευθύνονται στο Σύλλογο και τα όργανά του (Γενική Συνέλευση και Δ.Σ.). Αυτό έκαναν οι αιρετοί της ΕΑΚ όταν βγήκε η δικαστική απόφαση (Μάρτιος 2010), αυτό έκαναν το καλοκαίρι (Ιούνιος 2010) αυτό έκαναν και τώρα (Δεκέμβριος 2010). Οι αιρετοί της ΕΑΚ έκαναν σε κάθε περίπτωση αυτό το οποίο ζήτησαν τα συλλογικά όργανα.
VII.Αυτό θα πράξουν και σε κάθε μελλοντική περίπτωση. Την ενεργητικότητά της η ΕΑΚ την κρατάει για τις κυβερνητικές αντιεκπαιδευτικές πολιτικές και τους κοινωνικούς αγώνες.
VIII.Σε κάθε μελλοντική κρίση αυτό θα είναι και το κριτήριο των αιρετών της ΕΑΚ: το συμφέρον της Δημόσιας εκπαίδευσης, οι θέσεις του κλάδου για την διοίκηση των μονάδων (όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση, ναι στη διαφάνεια, ναι στον διευθυντή-συνεργάτη των εκπ/κών και όχι εκφραστή του Υπουργείου…)
IX.Η ΕΑΚ λειτουργεί μέσα σε πλαίσιο αξιών και αρχών τις οποίες και θα διαφυλάξει . ΔΕΝ «είμαστε και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».
X.Σε κάθε περίπτωση το αδιαπραγμάτευτο ραντεβού μας το δίνουμε στις απεργίες, στους αγώνες και στις διεκδικήσεις, στην αντιμετώπιση της κρίσης. Εκεί θα κριθούμε όλοι. Η ΕΑΚ θα είναι εκεί. Καλή αντάμωση λοιπόν.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους, ΕΑΚ
I.Είναι θέση της ΕΑΚ ότι οι επιλογές διευθυντών πρέπει να γίνονται – κάτω από σειρά προϋποθέσεων και μετρήσιμων ασφαλιστικών δικλείδων μέσα από το Σύλλογο Διδασκόντων. Πάρα ταύτα μετέχει στις κρίσεις των Διευθυντών με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, γιατί αυτό εντέλλεται να κάνει από τους συναδέλφους για την προάσπιση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας.
II.Η ΕΑΚ πίστευε και πιστεύει ότι οι κρίσεις του 2007 έγιναν σε κλίμα πολιτικού και προσωπικού ρεβανσισμού και αδιαφάνειας από την πλευρά της τότε διοίκησης. Για αυτό όμως δεν ευθύνονται οι αιρετοί του κλάδου οι οποίοι έπραξαν σύμφωνα με τις επιταγές του Συλλόγου.
III.Η ΕΑΚ πιστεύει ότι οι ενάγοντες συνάδελφοι κρίθηκαν άδικα. Όχι όμως από τους αιρετούς οι οποίοι τους τίμησαν με την ύψιστη βαθμολογία και όχι για τους λόγους τους οποίους επικαλείται η δικαστική απόφαση που τους δικαιώνει.
IV.Σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρξει αποκατάσταση των εναγόντων συναδέλφων.
V.Ο χρόνος και ο τρόπος της επανάληψης των κρίσεων πρέπει να γίνει με τρόπο, ώστε να μην διαταραχθεί η λειτουργία των σχολικών μονάδων και να μην αποπροσανατολιστεί το κίνημα των εκπαιδευτικών σε μια εποχή στην οποία προτεραιότητά μας πρέπει να είναι η υπεράσπιση του εισοδήματος και η βαλλόμενη από παντού δημόσια εκπαίδευση.
VI.Οι αιρετοί ΔΕΝ εκπροσωπούν μόνο την παράταξή τους, ΔΕΝ εκπροσωπούν μόνο τους διευθυντές, ΔΕΝ εκπροσωπούν μόνο τους ενάγοντες, ΟΥΤΕ βέβαια τους παράγοντες. Εκπροσωπούν όλο τον κλάδο και για μείζονα ζητήματα όπως αυτό των κρίσεων απευθύνονται στο Σύλλογο και τα όργανά του (Γενική Συνέλευση και Δ.Σ.). Αυτό έκαναν οι αιρετοί της ΕΑΚ όταν βγήκε η δικαστική απόφαση (Μάρτιος 2010), αυτό έκαναν το καλοκαίρι (Ιούνιος 2010) αυτό έκαναν και τώρα (Δεκέμβριος 2010). Οι αιρετοί της ΕΑΚ έκαναν σε κάθε περίπτωση αυτό το οποίο ζήτησαν τα συλλογικά όργανα.
VII.Αυτό θα πράξουν και σε κάθε μελλοντική περίπτωση. Την ενεργητικότητά της η ΕΑΚ την κρατάει για τις κυβερνητικές αντιεκπαιδευτικές πολιτικές και τους κοινωνικούς αγώνες.
VIII.Σε κάθε μελλοντική κρίση αυτό θα είναι και το κριτήριο των αιρετών της ΕΑΚ: το συμφέρον της Δημόσιας εκπαίδευσης, οι θέσεις του κλάδου για την διοίκηση των μονάδων (όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση, ναι στη διαφάνεια, ναι στον διευθυντή-συνεργάτη των εκπ/κών και όχι εκφραστή του Υπουργείου…)
IX.Η ΕΑΚ λειτουργεί μέσα σε πλαίσιο αξιών και αρχών τις οποίες και θα διαφυλάξει . ΔΕΝ «είμαστε και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».
X.Σε κάθε περίπτωση το αδιαπραγμάτευτο ραντεβού μας το δίνουμε στις απεργίες, στους αγώνες και στις διεκδικήσεις, στην αντιμετώπιση της κρίσης. Εκεί θα κριθούμε όλοι. Η ΕΑΚ θα είναι εκεί. Καλή αντάμωση λοιπόν.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους, ΕΑΚ
Ψήφος καταδίκης του μνημονίου, της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης και του δικομματισμού
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ) Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων ευχαριστεί τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης των Χανίων για την πρώτη θέση που της έδωσαν στις εκλογές αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΠΥΣΠΕ) Χανίων. Στην πρώτη θέση στα Χανιά βρέθηκε και το ψηφοδέλτιο των Ανεξάρτητων Αγωνιστικών Κινήσεων Κρήτης στο οποίο συμμετέχει η ΕΑΚ, εκλέγοντας αιρετό στο Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΑΠΥΣΠΕ) Κρήτης. Σημειώνουμε ότι οι εκλογές αυτές γίνονται σε συνθήκες σχεδόν καθολικής ψηφοφορίας, με υψηλότατη συμμετοχή.
Η ψήφος των εκπαιδευτικών ήταν ψήφος καταδίκης της πολιτικής του μνημονίου, της άγριας περικοπής των μισθών και των δώρων μας στην οποία προχώρησε η κυβέρνηση κάτω από τις εντολές του ΔΝΤ και της τρόικας.
Ήταν ακόμη ψήφος καταδίκης της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης και του δικομματισμού που υποβαθμίζει χρόνια τώρα τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, που μειώνει τα κονδύλια για την Παιδεία, που αφήνει νηπιαγωγεία στα υπόγεια, σχολεία χωρίς αυλές ή με κοντέινερ για αίθουσες διδασκαλίας, που αφήνει ακόμη και σήμερα τα περισσότερα ολοήμερα χωρίς το απαιτούμενο εκπαιδευτικό προσωπικό, που επιτίθεται καθημερινά στους εκπαιδευτικούς, την ίδια στιγμή που έχει ακόμη αρκετούς αναπληρωτές απλήρωτους και καινοτόμους θεσμούς όπως το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του Βάμου κλειστούς χωρίς εκπαιδευτικούς, την ώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλάει για «πράσινη» ανάπτυξη.
Οι παρατάξεις του δικομματισμού ηττώνται σε ολόκληρη τη χώρα σε αυτές τις εκλογές, ενώ ανεξάρτητοι αιρετοί εκλέγονται για πρώτη φορά στο Λασίθι και σε άλλες περιοχές.
Εκτός όμως από ψήφος καταδίκης, η ψήφος των εκπαιδευτικών είναι και ψήφος εμπιστοσύνης στην ΕΑΚ, στη συνεπή αγωνιστική στάση που δεν εξαγοράζεται με προσωπικές θέσεις εξουσίας, στην προσπάθεια για ενότητα γύρω από τα αιτήματα που διαμορφώνουμε μέσα από τις συνελεύσεις, το ανώτατο όργανο του συλλόγου μας και κάθε συνδικάτου.
Πάνω απ’ όλα όμως είναι ψήφος ελπίδας, ότι η πολιτική του μνημονίου και η λιτότητα για την Παιδεία μπορεί να ανατραπεί, κι αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τη συμμετοχή μας στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος, στις συνελεύσεις, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες, κι ακόμη, με τη στήριξη των δυνάμεων που αγωνίζονται γι’ αυτό και στις εκλογικές διαδικασίες, στις εκλογές των Υπηρεσιακών Συμβουλίων χτες, στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές αύριο. Το μήνυμα πρέπει να φτάσει στην κυβέρνηση και την τρόικα και με το αποτέλεσμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών σε λίγες μέρες.
Η ψήφος των εκπαιδευτικών ήταν ψήφος καταδίκης της πολιτικής του μνημονίου, της άγριας περικοπής των μισθών και των δώρων μας στην οποία προχώρησε η κυβέρνηση κάτω από τις εντολές του ΔΝΤ και της τρόικας.
Ήταν ακόμη ψήφος καταδίκης της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης και του δικομματισμού που υποβαθμίζει χρόνια τώρα τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, που μειώνει τα κονδύλια για την Παιδεία, που αφήνει νηπιαγωγεία στα υπόγεια, σχολεία χωρίς αυλές ή με κοντέινερ για αίθουσες διδασκαλίας, που αφήνει ακόμη και σήμερα τα περισσότερα ολοήμερα χωρίς το απαιτούμενο εκπαιδευτικό προσωπικό, που επιτίθεται καθημερινά στους εκπαιδευτικούς, την ίδια στιγμή που έχει ακόμη αρκετούς αναπληρωτές απλήρωτους και καινοτόμους θεσμούς όπως το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του Βάμου κλειστούς χωρίς εκπαιδευτικούς, την ώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλάει για «πράσινη» ανάπτυξη.
Οι παρατάξεις του δικομματισμού ηττώνται σε ολόκληρη τη χώρα σε αυτές τις εκλογές, ενώ ανεξάρτητοι αιρετοί εκλέγονται για πρώτη φορά στο Λασίθι και σε άλλες περιοχές.
Εκτός όμως από ψήφος καταδίκης, η ψήφος των εκπαιδευτικών είναι και ψήφος εμπιστοσύνης στην ΕΑΚ, στη συνεπή αγωνιστική στάση που δεν εξαγοράζεται με προσωπικές θέσεις εξουσίας, στην προσπάθεια για ενότητα γύρω από τα αιτήματα που διαμορφώνουμε μέσα από τις συνελεύσεις, το ανώτατο όργανο του συλλόγου μας και κάθε συνδικάτου.
Πάνω απ’ όλα όμως είναι ψήφος ελπίδας, ότι η πολιτική του μνημονίου και η λιτότητα για την Παιδεία μπορεί να ανατραπεί, κι αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τη συμμετοχή μας στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος, στις συνελεύσεις, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες, κι ακόμη, με τη στήριξη των δυνάμεων που αγωνίζονται γι’ αυτό και στις εκλογικές διαδικασίες, στις εκλογές των Υπηρεσιακών Συμβουλίων χτες, στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές αύριο. Το μήνυμα πρέπει να φτάσει στην κυβέρνηση και την τρόικα και με το αποτέλεσμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών σε λίγες μέρες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)