Οι κενές θέσεις εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση του Ν. Χανίων ξεπερνούν τις 356 στην πρωινή ζώνη, χωρίς να υπολογίσουμε τους ωρομίσθιους που εργάζονται στα ολοήμερα τμήματα των σχολείων. Για να λειτουργήσουν τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Χανίων τουλάχιστον όπως πέρσι, θα χρειαστούν το διορισμό 221 δασκάλων, 77 νηπιαγωγών, 12 εκπαιδευτικών Αγγλικής, 23 Φυσικής Αγωγής και 23 Μουσικής.
Συγκεκριμένα, έφυγαν με μεταθέσεις 175 εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων, με αποσπάσεις άλλοι 94, ενώ σε λίγες μέρες απολύονται 127 αναπληρωτές και 38 ωρομίσθιοι που εργάζονταν στην πρωινή ζώνη (Αγγλικών, Γυμναστές και Μουσικοί). Την ίδια στιγμή, ήρθαν με μεταθέσεις 25 εκπαιδευτικοί και με αποσπάσεις άλλοι 53.
Σε ό,τι αφορά τους δασκάλους, έφυγαν με μετάθεση 123, με απόσπαση 55 και απολύονται 101 αναπληρωτές που υπηρετούν αυτή τη στιγμή. Έτσι, για τη νέα σχολική χρονιά, για να δουλέψουν τα σχολεία όπως πέρσι, θα χρειαστούν το διορισμό τουλάχιστον 221 δασκάλων.
Σε ό,τι αφορά τις νηπιαγωγούς, έφυγαν με μετάθεση 44, με απόσπαση 25 και απολύονται 18 αναπληρωτές. Ήρθαν με μετάθεση 1 και με απόσπαση 11. Οπότε, θα χρειαστεί ο διορισμός τουλάχιστον 77 νηπιαγωγών.
Σε ό,τι αφορά τη Φυσική Αγωγή, έφυγαν με μετάθεση 2, με απόσπαση 14 και απολύονται 4 αναπληρωτές και 9 ωρομίσθιοι. Ήρθαν με απόσπαση 4, οπότε θα χρειαστεί ο διορισμός 23 εκπαιδευτικών.
Σε ό,τι αφορά τα Αγγλικά, έφυγαν με μετάθεση 2 και 2 με απόσπαση, ενώ απολύονται 4 αναπληρωτές και 7 ωρομίσθιοι. Ήρθαν 2 με μετάθεση και 1 με απόσπαση. Θα χρειαστεί δηλαδή ο διορισμός 12 εκπαιδευτικών Αγγλικής.
Σε ό,τι αφορά τη Μουσική, έφυγαν 2 μετάθεση και απολύονται 22 ωρομίσθιοι που εργάζονταν στην πρωινή ζώνη. Ήρθε 1 με απόσπαση. Θα χρειαστεί ο διορισμός 23 εκπαιδευτικών Μουσικής.
Σημειώνουμε ότι στα παραπάνω κενά δεν υπολογίζονται οι εκπαιδευτικοί που θα χρειαστεί να διοριστούν για την πλήρη λειτουργία των ολοήμερων τμημάτων, δηλ. εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων που το Υπουργείο Παιδείας επιμένει να διορίζει ωρομίσθιους αντί μόνιμους όπως εμείς προτείνουμε ως συνδικαλιστικό κίνημα, με αποτέλεσμα και τη γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και την αποδιοργάνωση του ολοήμερου σχολείου, που φτάνουν Χριστούγεννα μέχρι να μπει σε πλήρη λειτουργία. Επιπλέον, το Υπουργείο επιμένει σε απαράδεκτους αριθμούς μαθητών ανά δάσκαλο στα ολοήμερα τμήματα (υπερδιπλάσιους από αυτούς που υπάρχουν στην τάξη), με αποτέλεσμα να γίνεται σχεδόν αδύνατη η προετοιμασία των μαθητών στο σχολείο για την επόμενη ημέρα, κι έτσι πολλοί μαθητές εγκαταλείπουν το ολοήμερο.
Ιούνιος 2008
Φώτης Ποντικάκης
Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο ΠΥΣΠΕ Χανίων
(Εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης – ΕΑΚ)
Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008
Τοποθέτηση νεοδιόριστων και αναπληρωτών
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ) του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων καλεί τη Διεύθυνση Α/θμιας Εκπ/σης Ν. Χανίων να προχωρήσει στην τοποθέτηση των νεοδιόριστων και αναπληρωτών συναδέλφων στα σχολεία με καθαρά και αντικειμενικά κριτήρια που δεν θα αφήνουν καμμία αμφιβολία και καμμία υπόνοια για πελατειακές σχέσεις, με βάση την εξής διαδικασία:
1. Ανάρτηση – δημοσιοποίηση όλων των κενών θέσεων, οι οποίες πρέπει να δοθούν στους νεοδιόριστους και αναπληρωτές πριν την τοποθέτησή τους. (Η τοποθέτηση των νεοδιόριστων προηγείται βάσει του νόμου).
2. Οι νεοδιόριστοι και αναπληρωτές συνάδελφοι θα πρέπει να κάνουν δήλωση προτίμησης, δηλ. να δηλώσουν με έγγραφό τους σειρά σχολείων στα οποία επιθυμούν να τοποθετηθούν.
3. Η τοποθέτησή τους γίνεται από το ΠΥΣΠΕ (υπηρεσιακό συμβούλιο στο οποίο υπάρχουν και δύο εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών) κι όχι από τον διευθυντή εκπαίδευσης. .
4. Η τοποθέτησή και των αναπληρωτών στα σχολεία θα πρέπει να γίνεται με καθαρά μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια (όπως γίνεται με τους νεοδιόριστους και τους μόνιμους), δηλ. με βάση συγκεκριμένα μόρια (για το γάμο, τα παιδιά, τη συνυπηρέτηση συζύγων, την εντοπιότητα για το Δήμο στον οποίο ψηφίζει ο καθένας, την προϋπηρεσία και τα μόρια που έχει μαζέψει ο καθένας από τα σχολεία στα οποία έχει υπηρετήσει).
Οποιαδήποτε άλλη διαδικασία αφήνει σοβαρότατες υπόνοιες για ρουσφετολογικές τοποθετήσεις, πελατειακές σχέσεις και αδικίες και μας γυρίζει δεκαετίες πίσω.
ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Ο τρόπος τοποθέτησης τω νεοδιόριστων εκπαιδευτικών, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους και διατάξεις:
1) Οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί τοποθετούνται προσωρινά από το ΠΥΣΠΕ σε κενές θέσεις των σχολείων του νομού.
2) Οι κενές θέσεις πρέπει να ανακοινώνονται όλες (κι όχι ορισμένες μόνο) και οι νεοδιόριστοι υποβάλλουν δήλωση προτίμησης προσωρινής τοποθέτησης σε ένα ή περισσότερα σχολεία (τουλάχιστον 20).
3) Στη συνέχεια συντάσσεται πίνακας με τα μόρια του κάθε εκπαιδευτικού.
4) Σε περίπτωση που οι ίδιες θέσεις ζητούνται από περισσότερους υποψηφίους προηγούνται κατά σειρά όσοι έχουν τις περισσότερες μονάδες τοποθέτησης από οικογενειακούς λόγους (4 μόρια ο γάμος, 4 μόρια το 1ο παιδί, 4 μόρια το 2ο παιδί, 6 μόρια το 3ο παιδί, 7 μόρια το 4ο παιδί), συνυπηρέτηση (4 μόρια) και εντοπιότητα (2 μόρια).
5) Στην περίπτωση ίσου αριθμού μορίων, προηγούνται οι εκπαιδευτικοί που υπερέχουν κατά κριτήριο και με την εξής σειρά:
α) συνυπηρέτηση
β) εντοπιότητα (εφ’ όσον ζητούν τοποθέτηση σε σχολείο του Δήμου όπου είναι δημότες)
γ) οικογενειακοί λόγοι
δ) συνολική υπηρεσία (μετριέται σε μέρες)
ε) μόρια που έχουν μαζέψει από τα σχολεία όπου υπηρέτησαν
6) Αν και μετά τα παραπάνω υπάρχει ισοβαθμία, λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία και η σειρά δημοσίευσης του διορισμού τους στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Σημειώνουμε ότι εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της ΕΑΚ είναι ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φώτης Ποντικάκης (αιρετός, υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης), ο αντιπρόεδρος του ΔΣ του Συλλογου Δασκάλων & Νηπαιγωγών Ν. Χανίων Βαγγέλης Σπαντιδάκης (δάσκαλος ειδικής αγωγής0, ο γραμματέας του Δ.Σ. Σεραφείμ Ρίζος (δάσκαλος), ενώ αντιπρόσωποι στο Συνέδριο της ΔΟΕ τον Ιούνιο ήταν οι Φώτης Ποντικάκης, Κώστας Ντουντουλάκης (δάσκαλος, διευθυντής του 2ου Δ.Σ. Χανίων), Βαγγέλης Σπαντιδάκης και Σεραφείμ Ρίζος
1. Ανάρτηση – δημοσιοποίηση όλων των κενών θέσεων, οι οποίες πρέπει να δοθούν στους νεοδιόριστους και αναπληρωτές πριν την τοποθέτησή τους. (Η τοποθέτηση των νεοδιόριστων προηγείται βάσει του νόμου).
2. Οι νεοδιόριστοι και αναπληρωτές συνάδελφοι θα πρέπει να κάνουν δήλωση προτίμησης, δηλ. να δηλώσουν με έγγραφό τους σειρά σχολείων στα οποία επιθυμούν να τοποθετηθούν.
3. Η τοποθέτησή τους γίνεται από το ΠΥΣΠΕ (υπηρεσιακό συμβούλιο στο οποίο υπάρχουν και δύο εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών) κι όχι από τον διευθυντή εκπαίδευσης. .
4. Η τοποθέτησή και των αναπληρωτών στα σχολεία θα πρέπει να γίνεται με καθαρά μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια (όπως γίνεται με τους νεοδιόριστους και τους μόνιμους), δηλ. με βάση συγκεκριμένα μόρια (για το γάμο, τα παιδιά, τη συνυπηρέτηση συζύγων, την εντοπιότητα για το Δήμο στον οποίο ψηφίζει ο καθένας, την προϋπηρεσία και τα μόρια που έχει μαζέψει ο καθένας από τα σχολεία στα οποία έχει υπηρετήσει).
Οποιαδήποτε άλλη διαδικασία αφήνει σοβαρότατες υπόνοιες για ρουσφετολογικές τοποθετήσεις, πελατειακές σχέσεις και αδικίες και μας γυρίζει δεκαετίες πίσω.
ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Ο τρόπος τοποθέτησης τω νεοδιόριστων εκπαιδευτικών, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους και διατάξεις:
1) Οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί τοποθετούνται προσωρινά από το ΠΥΣΠΕ σε κενές θέσεις των σχολείων του νομού.
2) Οι κενές θέσεις πρέπει να ανακοινώνονται όλες (κι όχι ορισμένες μόνο) και οι νεοδιόριστοι υποβάλλουν δήλωση προτίμησης προσωρινής τοποθέτησης σε ένα ή περισσότερα σχολεία (τουλάχιστον 20).
3) Στη συνέχεια συντάσσεται πίνακας με τα μόρια του κάθε εκπαιδευτικού.
4) Σε περίπτωση που οι ίδιες θέσεις ζητούνται από περισσότερους υποψηφίους προηγούνται κατά σειρά όσοι έχουν τις περισσότερες μονάδες τοποθέτησης από οικογενειακούς λόγους (4 μόρια ο γάμος, 4 μόρια το 1ο παιδί, 4 μόρια το 2ο παιδί, 6 μόρια το 3ο παιδί, 7 μόρια το 4ο παιδί), συνυπηρέτηση (4 μόρια) και εντοπιότητα (2 μόρια).
5) Στην περίπτωση ίσου αριθμού μορίων, προηγούνται οι εκπαιδευτικοί που υπερέχουν κατά κριτήριο και με την εξής σειρά:
α) συνυπηρέτηση
β) εντοπιότητα (εφ’ όσον ζητούν τοποθέτηση σε σχολείο του Δήμου όπου είναι δημότες)
γ) οικογενειακοί λόγοι
δ) συνολική υπηρεσία (μετριέται σε μέρες)
ε) μόρια που έχουν μαζέψει από τα σχολεία όπου υπηρέτησαν
6) Αν και μετά τα παραπάνω υπάρχει ισοβαθμία, λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία και η σειρά δημοσίευσης του διορισμού τους στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Σημειώνουμε ότι εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της ΕΑΚ είναι ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φώτης Ποντικάκης (αιρετός, υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης), ο αντιπρόεδρος του ΔΣ του Συλλογου Δασκάλων & Νηπαιγωγών Ν. Χανίων Βαγγέλης Σπαντιδάκης (δάσκαλος ειδικής αγωγής0, ο γραμματέας του Δ.Σ. Σεραφείμ Ρίζος (δάσκαλος), ενώ αντιπρόσωποι στο Συνέδριο της ΔΟΕ τον Ιούνιο ήταν οι Φώτης Ποντικάκης, Κώστας Ντουντουλάκης (δάσκαλος, διευθυντής του 2ου Δ.Σ. Χανίων), Βαγγέλης Σπαντιδάκης και Σεραφείμ Ρίζος
Η θέση μας στο ΠΥΣΠΕ για την κάλυψη των κενών θέσεων
Επειδή διάφοροι «καλοθελητές» φιλοκυβερνητικής έμπνευσης, επιδίδονται στην αγαπημένη τους τακτική της διάδοσης φημών και απόδοσης ευθυνών στους αιρετούς για οτιδήποτε στραβό συμβαίνει στην εκπαίδευση του Ν. Χανίων, οφείλουμε να διευκρινίσουμε τα παρακάτω σε ό,τι αφορά την κάλυψη των κενών θέσεων:
1. Φέτος (2007) πετύχαμε να γίνεται γραπτή δήλωση προτίμησης και από τους αναπληρωτές για τα σχολεία στα οποία επιθυμούν να τοποθετηθούν, κάτι που δε γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.
2. Γι’ άλλη μια χρονιά η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία του ΠΥΣΠΕ (προϊστάμενοι) επέλεξε να μη δίνει όλες τις κενές θέσεις στους αναπληρωτές, επιλέγοντας κατά βούληση ποια κενά θα δίνουν κάθε φορά. Έτσι, ενώ τα κενά σε δασκάλους την 1η Οκτωβρίου ήταν πάνω από 40 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΠΥΣΠΕ με βάση τα αιτήματα των σχολείων για λειτουργία τμημάτων υποδοχής παλιννοστούντων και μεταναστών, για λειτουργία ολοήμερων τμημάτων που δεν θα έχουν 80 και 100 μαθητές, για μοίρασμα πληθωρικών τμημάτων, αντικαταστάσεις εκπαιδευτικών που βγαίνουν σε άδειες κλπ, η κυβερνητική πλειοψηφία επιλέγει σταθερά να δίνει λιγότερα κενά από όσοι είναι οι αναπληρωτές που έχει κάθε φορά για τοποθέτηση, ώστε να μένει κάθε φορά ένας αριθμός αναπληρωτών στη διάθεση των γραφείων για έκτακτες ανάγκες. Πρόκειται για την τακτική που ακολουθούνταν και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
3. Πώς γίνεται η τοποθέτηση: Η τοποθέτηση των αναπληρωτών γίνεται με βάση τη σειρά διορισμού τους. Προηγούνται παντρεμένοι με παιδιά, στη συνέχεια παντρεμένοι χωρίς παιδιά. Επίσης, προηγούνται όσοι έχουν εντοπιότητα, μόνο όμως στα σχολεία του Δήμου στον οποίο έχουν εντοπιότητα. Εάν δεν έχουν δηλώσει σχολεία του Δήμου τους ή δεν καταφέρουν με βάση τη σειρά τους να τοποθετηθούν σε σχολείο του Δήμου τους, τότε τοποθετούνται και αυτοί κανονικά με τη σειρά διορισμού τους στα υπόλοιπα σχολεία.
4. Τι γίνεται με τα δυσπρόσιτα; Ανάμεσα στα κενά που δίνουν στους αναπληρωτές είναι πάντα και κάποια δυσπρόσιτα και συμβαίνει συχνά να μη δηλώνει κανείς τους τα σχολεία αυτά (π.χ. Ανώπολη, Λουτρό, Σφακιά). Στην περίπτωση αυτή, με απόφαση πάλι της κυβερνητικής πλειοψηφίας (των προϊσταμένων) φέτος έστειλαν αρχικά τους τρεις άντρες που ήταν τελευταίοι στη λίστα διορισμού, και μια γυναίκα συνάδελφο χωρίς αίτησή τους. Υποσχέθηκαν όμως, ότι, εφ’ όσον το ζητήσουν, θα μετακινηθούν, όταν έρθει νέα φουρνιά αναπληρωτών. Προσπαθώντας στη συνέχεια να τηρήσουν την υπόσχεσή τους, στις επόμενες φουρνιές αναπληρωτών, πάλι η πλειοψηφία (προϊστάμενοι) αποφάσισαν να αντικαταστήσουν όσους από αυτούς το ζητούσαν, πάλι με την ίδια διαδικασία, με τους τελευταίους στη λίστα διορισμού, που αυτή τη φορά ήταν γυναίκες συνάδελφοι. (Λουτρό, Ανώπολη, Κουντούρα). Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο που στέλνει εκπαιδευτικούς εκεί που δε θέλουν, τους αναγκάζει στη συνέχεια να παρακαλάνε για καλύτερη θέση και επαφίεται μετά στην καλή θέληση της Διοίκησης να ικανοποιήσει το αίτημά τους να πάνε σε άλλο σχολείο το οποίο επιθυμούν ή όχι. Η θέση η δική μας στο θέμα αυτό ήταν ξεκάθαρη από την αρχή: Κανένας συνάδελφος να μην πηγαίνει σε σχολείο που δεν το έχει δηλώσει. Να τους δίνεται το σύνολο των κενών θέσεων και να πηγαίνουν σε όποια επιλέγουν με γραπτή δήλωσή τους, με βάση τη σειρά διορισμού τους. Εφ’ όσον μετά από αυτή τη διαδικασία μένουν κενές θέσεις στα Σφακιά ή αλλού, θα πρέπει η Διεύθυνση, ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών, οι τοπικοί Δήμοι κι η Νομαρχία να διεκδικούν από κοινού με κινητοποιήσεις το διορισμό και άλλων εκπαιδευτικών.
Αυτή είναι η μόνη καθαρή και ξάστερη διαδικασία που δεν αφήνει καμία υπόνοια για εξυπηρετήσεις, δε στέλνει κανέναν εκεί που δε θέλει, δε στέλνει κανέναν να παρακαλάει δεξιά αριστερά για να μην πάει κάπου που δε θέλει.
Φ.Π.
1. Φέτος (2007) πετύχαμε να γίνεται γραπτή δήλωση προτίμησης και από τους αναπληρωτές για τα σχολεία στα οποία επιθυμούν να τοποθετηθούν, κάτι που δε γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.
2. Γι’ άλλη μια χρονιά η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία του ΠΥΣΠΕ (προϊστάμενοι) επέλεξε να μη δίνει όλες τις κενές θέσεις στους αναπληρωτές, επιλέγοντας κατά βούληση ποια κενά θα δίνουν κάθε φορά. Έτσι, ενώ τα κενά σε δασκάλους την 1η Οκτωβρίου ήταν πάνω από 40 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΠΥΣΠΕ με βάση τα αιτήματα των σχολείων για λειτουργία τμημάτων υποδοχής παλιννοστούντων και μεταναστών, για λειτουργία ολοήμερων τμημάτων που δεν θα έχουν 80 και 100 μαθητές, για μοίρασμα πληθωρικών τμημάτων, αντικαταστάσεις εκπαιδευτικών που βγαίνουν σε άδειες κλπ, η κυβερνητική πλειοψηφία επιλέγει σταθερά να δίνει λιγότερα κενά από όσοι είναι οι αναπληρωτές που έχει κάθε φορά για τοποθέτηση, ώστε να μένει κάθε φορά ένας αριθμός αναπληρωτών στη διάθεση των γραφείων για έκτακτες ανάγκες. Πρόκειται για την τακτική που ακολουθούνταν και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
3. Πώς γίνεται η τοποθέτηση: Η τοποθέτηση των αναπληρωτών γίνεται με βάση τη σειρά διορισμού τους. Προηγούνται παντρεμένοι με παιδιά, στη συνέχεια παντρεμένοι χωρίς παιδιά. Επίσης, προηγούνται όσοι έχουν εντοπιότητα, μόνο όμως στα σχολεία του Δήμου στον οποίο έχουν εντοπιότητα. Εάν δεν έχουν δηλώσει σχολεία του Δήμου τους ή δεν καταφέρουν με βάση τη σειρά τους να τοποθετηθούν σε σχολείο του Δήμου τους, τότε τοποθετούνται και αυτοί κανονικά με τη σειρά διορισμού τους στα υπόλοιπα σχολεία.
4. Τι γίνεται με τα δυσπρόσιτα; Ανάμεσα στα κενά που δίνουν στους αναπληρωτές είναι πάντα και κάποια δυσπρόσιτα και συμβαίνει συχνά να μη δηλώνει κανείς τους τα σχολεία αυτά (π.χ. Ανώπολη, Λουτρό, Σφακιά). Στην περίπτωση αυτή, με απόφαση πάλι της κυβερνητικής πλειοψηφίας (των προϊσταμένων) φέτος έστειλαν αρχικά τους τρεις άντρες που ήταν τελευταίοι στη λίστα διορισμού, και μια γυναίκα συνάδελφο χωρίς αίτησή τους. Υποσχέθηκαν όμως, ότι, εφ’ όσον το ζητήσουν, θα μετακινηθούν, όταν έρθει νέα φουρνιά αναπληρωτών. Προσπαθώντας στη συνέχεια να τηρήσουν την υπόσχεσή τους, στις επόμενες φουρνιές αναπληρωτών, πάλι η πλειοψηφία (προϊστάμενοι) αποφάσισαν να αντικαταστήσουν όσους από αυτούς το ζητούσαν, πάλι με την ίδια διαδικασία, με τους τελευταίους στη λίστα διορισμού, που αυτή τη φορά ήταν γυναίκες συνάδελφοι. (Λουτρό, Ανώπολη, Κουντούρα). Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο που στέλνει εκπαιδευτικούς εκεί που δε θέλουν, τους αναγκάζει στη συνέχεια να παρακαλάνε για καλύτερη θέση και επαφίεται μετά στην καλή θέληση της Διοίκησης να ικανοποιήσει το αίτημά τους να πάνε σε άλλο σχολείο το οποίο επιθυμούν ή όχι. Η θέση η δική μας στο θέμα αυτό ήταν ξεκάθαρη από την αρχή: Κανένας συνάδελφος να μην πηγαίνει σε σχολείο που δεν το έχει δηλώσει. Να τους δίνεται το σύνολο των κενών θέσεων και να πηγαίνουν σε όποια επιλέγουν με γραπτή δήλωσή τους, με βάση τη σειρά διορισμού τους. Εφ’ όσον μετά από αυτή τη διαδικασία μένουν κενές θέσεις στα Σφακιά ή αλλού, θα πρέπει η Διεύθυνση, ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών, οι τοπικοί Δήμοι κι η Νομαρχία να διεκδικούν από κοινού με κινητοποιήσεις το διορισμό και άλλων εκπαιδευτικών.
Αυτή είναι η μόνη καθαρή και ξάστερη διαδικασία που δεν αφήνει καμία υπόνοια για εξυπηρετήσεις, δε στέλνει κανέναν εκεί που δε θέλει, δε στέλνει κανέναν να παρακαλάει δεξιά αριστερά για να μην πάει κάπου που δε θέλει.
Φ.Π.
Οι κρίσεις των διευθυντών
Είχαμε από παλιά επισημάνει ως Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση αλλά και ως Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων ότι η διαδικασία της κρίσης των διευθυντών είναι διάτρητη, εφ’ όσον περιλαμβάνει την καθαρά υποκειμενική διαδικασία της συνέντευξης δίνοντας στον υποψήφιο έως και 20 μόρια επιπλέον, όταν οι περισσότεροι συγκέντρωναν 20-27 μόρια από τα μετρήσιμα κριτήρια..
Δυστυχώς, ο καθοριστικός ρόλος της συνέντευξης που καθιερώθηκε επί ΠΑΣΟΚ στο πλάι των μετρήσιμων κριτηρίων (πτυχία, επιμόρφωση, προϋπηρεσία, διοικητική εμπειρία κλπ), έγινε ακόμη πιο καθοριστικός με τη νέα νομοθεσία που εισήγαγε η κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια προσπάθεια προώθησης των «δικών» της παιδιών. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει σε καμμία περίπτωση ότι το σύνολο αυτών που θα γίνουν τώρα διευθυντές είναι προσκείμενοι στη ΝΔ, τουναντίον μάλιστα.
Από την άλλη μεριά, η νέα νομοθεσία περιόρισε μέχρις εκμηδενισμού τη διοικητική εμπειρία, έτσι ώστε να βγουν εύκολα από τη μέση οι παλιοί διευθυντές που είχαν επιλεγεί επί ΠΑΣΟΚ: Είναι χαρακτηριστικό ότι διευθυντής με είκοσι (20) χρόνια διοικητικής εμπειρίας (σε θέση διευθυντή ή υποδιευθυντή) και διευθυντής με δύο (2) μόλις χρόνια σε τέτοια θέση παίρνουν ακριβώς τα ίδια μόρια (1)στα μετρήσιμα κριτήρια! Η διοικητική εμπειρία στη θέση του διευθυντή αποτιμάται με τη νομοθεσία αυτή σε 0,5 μόριο για κάθε χρονιά που άσκησε κάποιος καθήκοντα διευθυντή και με ανώτατο όριο το …ένα (1)! Επιπλέον, με 18 χρόνια προϋπηρεσίας, όλοι οι υποψήφιοι παίρνουν το ανώτατο όριο των 20 μορίων (εκπαιδευτική υπηρεσία και διδακτική εμπειρία). Περαιτέρω προϋπηρεσία τους δε λαμβάνεται υπόψη.
Με ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο λοιπόν, ήταν παραπάνω από βέβαιο ότι θα είχαμε παρατράγουδα. Με βάση τα μετρήσιμα που όριζε η νέα νομοθεσία, η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων συγκέντρωσε από 20-27 μόρια. Η συνέντευξη μπορεί να δώσει επιπλέον 20 μόρια, οπότε καταλαβαίνει κανείς πόσο καθοριστικός είναι ο ρόλος της.
Μπροστά σε αυτή τη διαγραφόμενη κατάσταση, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών (οι δυο αιρετοί στο ΠΥΣΠΕ), μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις στο Σύλλογο με το ΔΣ, με παλιούς αιρετούς κλπ, σε ανοιχτές συνεδριάσεις καταλήξαμε ότι η αποχή των αιρετών από τη διαδικασία θα έλυνε εντελώς τα χέρια της Διοίκησης, της πλειοψηφίας των 3 μελών του ΠΥΣΠΕ που διορίζονται από την κυβέρνηση. Η συμμετοχή η δική μας έπρεπε να έχει ως πρώτο κριτήριο βαθμολόγησης την κοινωνική προσφορά του υποψηφίου, τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες, την κοινωνική και πολιτιστική ζωή του τόπου. Επίσης, έπρεπε να πριμοδοτήσουμε τους παλιούς διευθυντές, σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της αδικίας που δημιουργεί σε αυτούς η νέα νομοθεσία. Από την άλλη όμως, δεν θα ήταν σωστό να δοθεί χαμηλή βαθμολογία σε όλους τους νέους υποψήφιους ασχέτως προσόντων και κοινωνικής προσφοράς και δράσης.
Σε σύνολο 96 υποψηφίων, η βαθμολογία των αιρετών (εκπροσώπων του Συλλόγου που συμμετείχαν εκλεγμένοι από το ψηφοδέλτιο της ΕΑΚ ως κανονικός και αναπληρωματικός) ήταν υψηλότερη από το Μέσο Όρο της βαθμολογίας του ΠΥΣΠΕ στις 80 περιπτώσεις. Στην περίπτωση του διευθυντή των Τσικαλαριών (τον οποίος γνωρίζει ότι τον τιμούμε) οι δυο αιρετοί έβαλαν 19,8 και 19, όταν ο μέσος όρος της συνέντευξής του είναι 15, 96. Άρα, καταλαβαίνει ο καθένας πώς προέκυψε μέσος όρος 15,96.
Υπήρξαν και άλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις διευθυντών με προσφορά και χρόνια υπηρεσίας που αδικούνται κατάφωρα από τη βαθμολογία της διοίκησης, όπως για παράδειγμα ο Σταύρος Ζώης, διευθυντής του 19ου Δημοτικού, ο Γιώργος Πιτσιτάκης, διευθυντής του 14ου Δημοτικού. Πρόκειται για συναδέλφους με πλούσια συνδικαλιστική δράση, με αγώνες για να λειτουργήσει σωστά το σχολείο τους, με συμμετοχή στα κοινά και στην πολιτιστική ζωή. Ο Γιώργος Πιτσιτάκης ήταν επί χρόνια υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού «Χανιωτάκια» που εκδίδει ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων σε 5.500 αντίτυπα για τα παιδιά των Χανίων αλλά και του περιοδικού «Συνδικαλιστικά και εκπαιδευτικά νέα» που ο εκδίδει ο Σύλλογος για τους εκπαιδευτικούς. Το σχολείο του διακρίνεται για τη συμμετοχή του σε καινοτόμα προγράμματα Περιβαλλοντικής Αγωγής, Πολιτιστικών Θεμάτων και Αγωγής Υγείας. Τόσο ο Σ. Ζώης όσο και ο Γ. Πιτσιτάκης ασχολούνται ενεργά με θέματα τοπικής ιστορίας κι έχουν επανειλημμένα βοηθήσει σε σχετικές εκδόσεις (ημερολόγια) και εκδηλώσεις του Συλλόγου. Αυτά όλα όμως προφανώς και δεν εκτιμώνται από την πλευρά της τοπικής διοίκησης της εκπαίδευσης.
Αλλά δεν πρόκειται για ενδημικό πρόβλημα των Χανίων. Στο γειτονικό μας Ρέθυμνο, ο αριστερός πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών (μέχρι τον Ιούνιο που μας πέρασε) βαθμολογήθηκε με 16 από δύο εκ των προϊσταμένων, και παρότι εν ενεργεία διευθυντής μένει τώρα εκτός. Εκτός μένει και ο αριστερός εκλεγμένος εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης (περιφερειακό υπηρεσιακό συμβούλιο), που είναι επίσης εν ενεργεία διευθυντής. Καταγγελίες υπάρχουν και σε άλλες περιοχές της Κρήτης ακόμη και για έξωθεν παρεμβάσεις υπέρ υποψηφίων.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται γι’ άλλη μια φορά ότι κυριαρχεί η λογική ότι το κράτος είναι λάφυρο του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Όπως είχαμε γράψει και παλιότερα, δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση, να αλλάζουν και χιλιάδες διευθυντικά στελέχη στο δημόσιο τομέα, με στόχο να προωθηθούν τα «δικά μας παιδιά». Αυτή η κατάσταση λειτουργεί παραλυτικά για το κράτος. Τα σχολεία, με όλες αυτές τις διαδικασίες εν μέσω σχολικής χρονιάς είναι άγνωστο εάν θα έχουν οριστικό πρόγραμμα μαθημάτων πριν τα Χριστούγεννα. Οι αλλαγές των διευθυντών τώρα θα συνοδευτούν από πολλές αναγκαστικές μετακινήσεις άλλων εκπαιδευτικών, καθώς όσοι δεν γίνονται τώρα διευθυντές επιστρέφουν στην οργανική τους θέση, από όπου κατά συνέπεια θα φύγει ο εκπαιδευτικός που πήγε τελευταίος στο σχολείο αυτό. Ο εκπαιδευτικός αυτός θα πάει σε ένα άλλο σχολείο, θα πάρει μια άλλη τάξη κ.ο.κ. Δηλαδή πρόκειται για μια τρομακτική αναστάτωση στα σχολεία, η οποία προκλήθηκε απλά και μόνο επειδή η συνδικαλιστική παράταξη της ΔΑΚΕ πίεζε το Υπουργείο να γίνουν εδώ και τώρα οι κρίσεις των διευθυντών.
Για όλη αυτή την κατάσταση, αποκλειστική ευθύνη φέρει η κυβέρνηση που επέλεξε να κάνει αυτές τις διαδικασίες τώρα. Αλλά φέρουν σοβαρές ευθύνες όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν μεταπολιτευτικά για την κομματικοποίηση του δημόσιου τομέα. Έφτασε η ώρα να απεξαρτηθεί το κράτος από τον ασφυκτικό κομματικό εναγκαλισμό. Σε ό,τι αφορά τους διευθυντές μια είναι, πιστεύουμε, η λύση. Η εκλογή του διευθυντή του σχολείου από τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο σχολείο κάθε χρονιά. Να τελειώνει η ιστορία με τα μετρήσιμα κριτήρια που τα ορίζει η κάθε κυβέρνηση όπως τη βολεύουν και για να είναι και σίγουρη κοτσάρει και μια συνέντευξη.
Στη δημοκρατία δεν ταιριάζουν οι διορισμοί. Στη δημοκρατία αρμόζει η εκλογή σε κάθε θέση πολιτικής ευθύνης με ψηφοφορία από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, που στην περίπτωση των δημοτικών σχολείων δεν είναι άλλοι από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου.
Φώτης Ποντικάκης
Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο ΠΥΣΠΕ Χανίων
Εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης (ΕΑΚ)
Δυστυχώς, ο καθοριστικός ρόλος της συνέντευξης που καθιερώθηκε επί ΠΑΣΟΚ στο πλάι των μετρήσιμων κριτηρίων (πτυχία, επιμόρφωση, προϋπηρεσία, διοικητική εμπειρία κλπ), έγινε ακόμη πιο καθοριστικός με τη νέα νομοθεσία που εισήγαγε η κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια προσπάθεια προώθησης των «δικών» της παιδιών. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει σε καμμία περίπτωση ότι το σύνολο αυτών που θα γίνουν τώρα διευθυντές είναι προσκείμενοι στη ΝΔ, τουναντίον μάλιστα.
Από την άλλη μεριά, η νέα νομοθεσία περιόρισε μέχρις εκμηδενισμού τη διοικητική εμπειρία, έτσι ώστε να βγουν εύκολα από τη μέση οι παλιοί διευθυντές που είχαν επιλεγεί επί ΠΑΣΟΚ: Είναι χαρακτηριστικό ότι διευθυντής με είκοσι (20) χρόνια διοικητικής εμπειρίας (σε θέση διευθυντή ή υποδιευθυντή) και διευθυντής με δύο (2) μόλις χρόνια σε τέτοια θέση παίρνουν ακριβώς τα ίδια μόρια (1)στα μετρήσιμα κριτήρια! Η διοικητική εμπειρία στη θέση του διευθυντή αποτιμάται με τη νομοθεσία αυτή σε 0,5 μόριο για κάθε χρονιά που άσκησε κάποιος καθήκοντα διευθυντή και με ανώτατο όριο το …ένα (1)! Επιπλέον, με 18 χρόνια προϋπηρεσίας, όλοι οι υποψήφιοι παίρνουν το ανώτατο όριο των 20 μορίων (εκπαιδευτική υπηρεσία και διδακτική εμπειρία). Περαιτέρω προϋπηρεσία τους δε λαμβάνεται υπόψη.
Με ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο λοιπόν, ήταν παραπάνω από βέβαιο ότι θα είχαμε παρατράγουδα. Με βάση τα μετρήσιμα που όριζε η νέα νομοθεσία, η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων συγκέντρωσε από 20-27 μόρια. Η συνέντευξη μπορεί να δώσει επιπλέον 20 μόρια, οπότε καταλαβαίνει κανείς πόσο καθοριστικός είναι ο ρόλος της.
Μπροστά σε αυτή τη διαγραφόμενη κατάσταση, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών (οι δυο αιρετοί στο ΠΥΣΠΕ), μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις στο Σύλλογο με το ΔΣ, με παλιούς αιρετούς κλπ, σε ανοιχτές συνεδριάσεις καταλήξαμε ότι η αποχή των αιρετών από τη διαδικασία θα έλυνε εντελώς τα χέρια της Διοίκησης, της πλειοψηφίας των 3 μελών του ΠΥΣΠΕ που διορίζονται από την κυβέρνηση. Η συμμετοχή η δική μας έπρεπε να έχει ως πρώτο κριτήριο βαθμολόγησης την κοινωνική προσφορά του υποψηφίου, τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες, την κοινωνική και πολιτιστική ζωή του τόπου. Επίσης, έπρεπε να πριμοδοτήσουμε τους παλιούς διευθυντές, σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της αδικίας που δημιουργεί σε αυτούς η νέα νομοθεσία. Από την άλλη όμως, δεν θα ήταν σωστό να δοθεί χαμηλή βαθμολογία σε όλους τους νέους υποψήφιους ασχέτως προσόντων και κοινωνικής προσφοράς και δράσης.
Σε σύνολο 96 υποψηφίων, η βαθμολογία των αιρετών (εκπροσώπων του Συλλόγου που συμμετείχαν εκλεγμένοι από το ψηφοδέλτιο της ΕΑΚ ως κανονικός και αναπληρωματικός) ήταν υψηλότερη από το Μέσο Όρο της βαθμολογίας του ΠΥΣΠΕ στις 80 περιπτώσεις. Στην περίπτωση του διευθυντή των Τσικαλαριών (τον οποίος γνωρίζει ότι τον τιμούμε) οι δυο αιρετοί έβαλαν 19,8 και 19, όταν ο μέσος όρος της συνέντευξής του είναι 15, 96. Άρα, καταλαβαίνει ο καθένας πώς προέκυψε μέσος όρος 15,96.
Υπήρξαν και άλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις διευθυντών με προσφορά και χρόνια υπηρεσίας που αδικούνται κατάφωρα από τη βαθμολογία της διοίκησης, όπως για παράδειγμα ο Σταύρος Ζώης, διευθυντής του 19ου Δημοτικού, ο Γιώργος Πιτσιτάκης, διευθυντής του 14ου Δημοτικού. Πρόκειται για συναδέλφους με πλούσια συνδικαλιστική δράση, με αγώνες για να λειτουργήσει σωστά το σχολείο τους, με συμμετοχή στα κοινά και στην πολιτιστική ζωή. Ο Γιώργος Πιτσιτάκης ήταν επί χρόνια υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού «Χανιωτάκια» που εκδίδει ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων σε 5.500 αντίτυπα για τα παιδιά των Χανίων αλλά και του περιοδικού «Συνδικαλιστικά και εκπαιδευτικά νέα» που ο εκδίδει ο Σύλλογος για τους εκπαιδευτικούς. Το σχολείο του διακρίνεται για τη συμμετοχή του σε καινοτόμα προγράμματα Περιβαλλοντικής Αγωγής, Πολιτιστικών Θεμάτων και Αγωγής Υγείας. Τόσο ο Σ. Ζώης όσο και ο Γ. Πιτσιτάκης ασχολούνται ενεργά με θέματα τοπικής ιστορίας κι έχουν επανειλημμένα βοηθήσει σε σχετικές εκδόσεις (ημερολόγια) και εκδηλώσεις του Συλλόγου. Αυτά όλα όμως προφανώς και δεν εκτιμώνται από την πλευρά της τοπικής διοίκησης της εκπαίδευσης.
Αλλά δεν πρόκειται για ενδημικό πρόβλημα των Χανίων. Στο γειτονικό μας Ρέθυμνο, ο αριστερός πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών (μέχρι τον Ιούνιο που μας πέρασε) βαθμολογήθηκε με 16 από δύο εκ των προϊσταμένων, και παρότι εν ενεργεία διευθυντής μένει τώρα εκτός. Εκτός μένει και ο αριστερός εκλεγμένος εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης (περιφερειακό υπηρεσιακό συμβούλιο), που είναι επίσης εν ενεργεία διευθυντής. Καταγγελίες υπάρχουν και σε άλλες περιοχές της Κρήτης ακόμη και για έξωθεν παρεμβάσεις υπέρ υποψηφίων.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται γι’ άλλη μια φορά ότι κυριαρχεί η λογική ότι το κράτος είναι λάφυρο του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Όπως είχαμε γράψει και παλιότερα, δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση, να αλλάζουν και χιλιάδες διευθυντικά στελέχη στο δημόσιο τομέα, με στόχο να προωθηθούν τα «δικά μας παιδιά». Αυτή η κατάσταση λειτουργεί παραλυτικά για το κράτος. Τα σχολεία, με όλες αυτές τις διαδικασίες εν μέσω σχολικής χρονιάς είναι άγνωστο εάν θα έχουν οριστικό πρόγραμμα μαθημάτων πριν τα Χριστούγεννα. Οι αλλαγές των διευθυντών τώρα θα συνοδευτούν από πολλές αναγκαστικές μετακινήσεις άλλων εκπαιδευτικών, καθώς όσοι δεν γίνονται τώρα διευθυντές επιστρέφουν στην οργανική τους θέση, από όπου κατά συνέπεια θα φύγει ο εκπαιδευτικός που πήγε τελευταίος στο σχολείο αυτό. Ο εκπαιδευτικός αυτός θα πάει σε ένα άλλο σχολείο, θα πάρει μια άλλη τάξη κ.ο.κ. Δηλαδή πρόκειται για μια τρομακτική αναστάτωση στα σχολεία, η οποία προκλήθηκε απλά και μόνο επειδή η συνδικαλιστική παράταξη της ΔΑΚΕ πίεζε το Υπουργείο να γίνουν εδώ και τώρα οι κρίσεις των διευθυντών.
Για όλη αυτή την κατάσταση, αποκλειστική ευθύνη φέρει η κυβέρνηση που επέλεξε να κάνει αυτές τις διαδικασίες τώρα. Αλλά φέρουν σοβαρές ευθύνες όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν μεταπολιτευτικά για την κομματικοποίηση του δημόσιου τομέα. Έφτασε η ώρα να απεξαρτηθεί το κράτος από τον ασφυκτικό κομματικό εναγκαλισμό. Σε ό,τι αφορά τους διευθυντές μια είναι, πιστεύουμε, η λύση. Η εκλογή του διευθυντή του σχολείου από τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο σχολείο κάθε χρονιά. Να τελειώνει η ιστορία με τα μετρήσιμα κριτήρια που τα ορίζει η κάθε κυβέρνηση όπως τη βολεύουν και για να είναι και σίγουρη κοτσάρει και μια συνέντευξη.
Στη δημοκρατία δεν ταιριάζουν οι διορισμοί. Στη δημοκρατία αρμόζει η εκλογή σε κάθε θέση πολιτικής ευθύνης με ψηφοφορία από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, που στην περίπτωση των δημοτικών σχολείων δεν είναι άλλοι από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου.
Φώτης Ποντικάκης
Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο ΠΥΣΠΕ Χανίων
Εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης (ΕΑΚ)
Η προσχολική εκπαίδευση στη μοίρα της;
Στη μοίρα της αποφάσισε η κυβέρνηση να αφήσει την Προσχολική Εκπαίδευση στη χώρα μας. Παρά το ότι αναγκάστηκε μετά τη μεγάλη απεργία των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης πέρσι να καθιερώσει μονοετή υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση (οι εκπαιδευτικοί ζητάνε διετή), δε δείχνει καμία διάθεση για επίλυση του σοβαρού στεγαστικού προβλήματος των νηπιαγωγείων.
Έτσι, αντί να χτίσει δημόσια νηπιαγωγεία, προτιμά να τα αφήνει να στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους (ακόμη και σε υπόγεια όπως στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου) ή μέχρι και σε κοντέινερ (!), όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι στην Κουντούρα (κι αυτό παρά το ότι υπάρχει έτοιμο κτίριο από την αρχή του χρόνου, δεν έχει όμως διαμορφωθεί ακόμη η αυλή….).
Πλήρης αδιαφορία επιδεικνύεται και για μια σειρά νηπιαγωγεία που πρέπει να μεταστεγαστούν από το χώρο που σήμερα νοικιάζουν (8ο και 25ο Χανίων, 1ο Χανίων, πιθανόν και 32ο και 36ο Χανίων κ.ο.κ..
Η αδιαφορία για την απαράδεκτη στεγαστική κατάσταση πολλών νηπιαγωγείων δεν είναι τυχαία,. Είναι συνέχεια μιας κυβερνητικής πολιτικής (στην οποία συμπλέουν και οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δεν κάνουν κάτι για να λύσουν το πρόβλημα) που, αντί να χτίζει νηπιαγωγεία μιας και έγινε υποχρεωτική η φοίτηση σε νηπιαγωγείο, έδωσε απλά το δικαίωμα σε ιδιωτικούς και δημοτικούς παιδικούς σταθμούς να έχουν και τμήμα νηπιαγωγείου. Όλα για τους ιδιώτες λοιπόν;
Κι αυτός ο κατήφορος της υποβάθμισης της προσχολικής εκπαίδευσης από την κυβέρνηση δεν έχει τέλος. Τώρα, οι παιδικοί σταθμοί που φτιάχτηκαν με χρήματα του Γ’ και Δ’ ΚΠΣ, αναμένεται να μείνουν χωρίς ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Έτσι, η κυβέρνηση αναζητά «λύσεις» νεοφιλελεύθερης έμπνευσης από την «πρότυπη» υποτίθεται εκπαίδευση των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Εξετάζουν, λέει , το ενδεχόμενο χορήγησης «κουπονιών», επιδόματος δηλαδή 2.000 ευρώ το χρόνο στις εργαζόμενες μητέρες και πιθανόν και σε άλλες «ευπαθείς» κατηγορίες του πληθυσμού (Βλ. Εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή», 3-5-2008). Τα χρήματα αυτά θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί η μητέρα για να πληρώνει τα δίδακτρα στον ιδιωτικό ή δημοτικό παιδικό σταθμό, τα οποία αναμένεται να εκτιναχθούν στα ύψη (φτάνοντας ακόμη και τα …400 ευρώ το μήνα!). Υπολογίζεται ότι αυτό το επίδομα δεν πρόκειται να αρκεί ούτε για τα μισά δίδακτρα.
Αλλά το πρόβλημα είναι η ίδια η λογική που προωθεί το μέτρο αυτό. Η εκπαίδευση των παιδιών, ακόμη κι αυτή η υποχρεωτική, αποτελεί πλέον αποκλειστική ευθύνη των γονέων, ενώ η συντεταγμένη πολιτεία, η κυβέρνηση νίπτει τας χείρας της κι εξασκείται στην πολιτική των επιδομάτων. Ακριβώς όπως έγινε και στην Ηλεία μετά τις πυρκαγιές, μοιράζονται επιδόματα («λεφτά σο χέρι») κι οι ευθύνες της κυβέρνησης πάνε περίπατο.
Όμως, όπως μας δείχνει και η τραγική ιστορία της αιμομιξίας στην Αυστρία, η εκπαίδευση των παιδιών δεν μπορεί να αφεθεί στις διαθέσεις του κάθε ιδιώτη και στην αποκλειστική ευθύνη της κάθε οικογένειας. Η εκπαίδευση του παιδιού αποτελεί ένα δικαίωμά του, το οποίο οφείλουμε να διασφαλίζουμε ως οργανωμένες κοινωνίες. Η οικογένεια αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, τα παιδιά δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και οι κοινωνίες που εμπνέονται από ανθρωπιστικές αξίες οφείλουν να παρεμβαίνουν μέσα από τη δημόσια εκπαίδευση για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών, για τη διαμόρφωση ενεργών πολιτών που εμπνέονται από δημοκρατικές και ανθρωπιστικές ιδέες.
Κι αυτός ο μεγάλος στόχος κάθε πραγματικής δημοκρατίας δεν μπορεί να γίνει εφικτός με την απουσία του κράτους και των θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης. Ένας τέτοιος θεσμός κοινωνικής αλληλεγγύης είναι η δημόσια εκπαίδευση (και τα δημόσια νηπιαγωγεία). Κι αν δε θέλουμε μια κοινωνία ζούγκλα, οφείλουμε να καλλιεργήσουμε και να αναπτύξουμε τους θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης.
Φώτης Ποντικάκης
Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων
(Εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης –ΕΑΚ)
Έτσι, αντί να χτίσει δημόσια νηπιαγωγεία, προτιμά να τα αφήνει να στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους (ακόμη και σε υπόγεια όπως στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου) ή μέχρι και σε κοντέινερ (!), όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι στην Κουντούρα (κι αυτό παρά το ότι υπάρχει έτοιμο κτίριο από την αρχή του χρόνου, δεν έχει όμως διαμορφωθεί ακόμη η αυλή….).
Πλήρης αδιαφορία επιδεικνύεται και για μια σειρά νηπιαγωγεία που πρέπει να μεταστεγαστούν από το χώρο που σήμερα νοικιάζουν (8ο και 25ο Χανίων, 1ο Χανίων, πιθανόν και 32ο και 36ο Χανίων κ.ο.κ..
Η αδιαφορία για την απαράδεκτη στεγαστική κατάσταση πολλών νηπιαγωγείων δεν είναι τυχαία,. Είναι συνέχεια μιας κυβερνητικής πολιτικής (στην οποία συμπλέουν και οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δεν κάνουν κάτι για να λύσουν το πρόβλημα) που, αντί να χτίζει νηπιαγωγεία μιας και έγινε υποχρεωτική η φοίτηση σε νηπιαγωγείο, έδωσε απλά το δικαίωμα σε ιδιωτικούς και δημοτικούς παιδικούς σταθμούς να έχουν και τμήμα νηπιαγωγείου. Όλα για τους ιδιώτες λοιπόν;
Κι αυτός ο κατήφορος της υποβάθμισης της προσχολικής εκπαίδευσης από την κυβέρνηση δεν έχει τέλος. Τώρα, οι παιδικοί σταθμοί που φτιάχτηκαν με χρήματα του Γ’ και Δ’ ΚΠΣ, αναμένεται να μείνουν χωρίς ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Έτσι, η κυβέρνηση αναζητά «λύσεις» νεοφιλελεύθερης έμπνευσης από την «πρότυπη» υποτίθεται εκπαίδευση των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Εξετάζουν, λέει , το ενδεχόμενο χορήγησης «κουπονιών», επιδόματος δηλαδή 2.000 ευρώ το χρόνο στις εργαζόμενες μητέρες και πιθανόν και σε άλλες «ευπαθείς» κατηγορίες του πληθυσμού (Βλ. Εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή», 3-5-2008). Τα χρήματα αυτά θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί η μητέρα για να πληρώνει τα δίδακτρα στον ιδιωτικό ή δημοτικό παιδικό σταθμό, τα οποία αναμένεται να εκτιναχθούν στα ύψη (φτάνοντας ακόμη και τα …400 ευρώ το μήνα!). Υπολογίζεται ότι αυτό το επίδομα δεν πρόκειται να αρκεί ούτε για τα μισά δίδακτρα.
Αλλά το πρόβλημα είναι η ίδια η λογική που προωθεί το μέτρο αυτό. Η εκπαίδευση των παιδιών, ακόμη κι αυτή η υποχρεωτική, αποτελεί πλέον αποκλειστική ευθύνη των γονέων, ενώ η συντεταγμένη πολιτεία, η κυβέρνηση νίπτει τας χείρας της κι εξασκείται στην πολιτική των επιδομάτων. Ακριβώς όπως έγινε και στην Ηλεία μετά τις πυρκαγιές, μοιράζονται επιδόματα («λεφτά σο χέρι») κι οι ευθύνες της κυβέρνησης πάνε περίπατο.
Όμως, όπως μας δείχνει και η τραγική ιστορία της αιμομιξίας στην Αυστρία, η εκπαίδευση των παιδιών δεν μπορεί να αφεθεί στις διαθέσεις του κάθε ιδιώτη και στην αποκλειστική ευθύνη της κάθε οικογένειας. Η εκπαίδευση του παιδιού αποτελεί ένα δικαίωμά του, το οποίο οφείλουμε να διασφαλίζουμε ως οργανωμένες κοινωνίες. Η οικογένεια αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, τα παιδιά δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και οι κοινωνίες που εμπνέονται από ανθρωπιστικές αξίες οφείλουν να παρεμβαίνουν μέσα από τη δημόσια εκπαίδευση για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών, για τη διαμόρφωση ενεργών πολιτών που εμπνέονται από δημοκρατικές και ανθρωπιστικές ιδέες.
Κι αυτός ο μεγάλος στόχος κάθε πραγματικής δημοκρατίας δεν μπορεί να γίνει εφικτός με την απουσία του κράτους και των θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης. Ένας τέτοιος θεσμός κοινωνικής αλληλεγγύης είναι η δημόσια εκπαίδευση (και τα δημόσια νηπιαγωγεία). Κι αν δε θέλουμε μια κοινωνία ζούγκλα, οφείλουμε να καλλιεργήσουμε και να αναπτύξουμε τους θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης.
Φώτης Ποντικάκης
Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων
(Εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης –ΕΑΚ)
Μαζικές αναστολές λειτουργίας τμημάτων
Η κυβέρνηση, πανικόβλητη μπροστά στο ενδεχόμενο αναταραχής στην Παιδεία εξαιτίας της έλλειψης εκπαιδευτικών, προσπαθεί να κρύψει τα κενά σε εκπαιδευτικούς κάτω από το χαλάκι, προχωρώντας σε μαζικές αναστολές λειτουργίας πολλών τμημάτων, κυρίως σε ολοήμερα τμήματα σχολείων.
Προσπαθώντας να δώσουν μια τεχνητή εικόνα «εύρυθμης λειτουργίας» των σχολείων προχωράνε κυρίως σε αναστολές τμημάτων σε σχολεία που έχουν εγγραφεί πολλά παιδιά στο ολοήμερο, υπολογίζοντας ότι τελικά δεν θα φοιτήσουν όλα.
Πιο συγκεκριμένα στα Χανιά η πλειοψηφία του ΠΥΣΠΕ που έχει διοριστεί από την κυβέρνηση, παρά την αντίθετη γνώμη των εκλεγμένων εκπροσώπων των εκπαιδευτικών, ανέστειλε τη λειτουργία περίπου 40 τμημάτων, εξοικονομώντας έτσι για την κυβέρνηση 40 θέσεις εκπαιδευτικών και παρουσιάζοντας μια τεχνητή εικόνα ομαλότητας σε βάρος των μαθητών, της ποιότητας της Παιδείας και των εκπαιδευτικών.
Αναστολή λειτουργίας έγινε συνολικά σε 27 τμήματα ολοήμερων (δεύτερε ή τρία τμήματα σχολείων που έχουν πολλούς μαθητές εγγεγραμμένους), στα εξής σχολεία: ΔΣ Βαμβακόπουλου, Βάμου, Βουβά, Βρυσών, 5ο Χανίων, 6ο Χανίων, 8ο Χανίων, 12ο Χανίων, 16ο Χανίων, 20ό Χανίων, Κουντούρας, Ταυρωνίτη, Αγίας Μαρίνας, Αλικιανού, Ασή Γωνιάς, 1ου Κουνουπιδιανών, Μάλεμε, Ροδοβανίου, 2ο Χανίων, 7ο Χανίων.
Το αποτέλεσμα θα είναι να ξεκινήσουν ολοήμερα τμήματα στα πιο πάνω με ένα δάσκαλο με 60, 80 ή 100 μαθητές, μιας και ούτε οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων προβλέπεται να πάνε στα ολοήμερα πριν το Νοέμβριο. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε διάλυση τα ολοήμερα σχολεία, διώχνοντας ουσιαστικά τους μαθητές από αυτά, εξαντλώντας τους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν στα ολοήμερα, δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους και για την ασφάλεια των μαθητών.
Όταν, φυσικά, μετά από λίγες βδομάδες, οι μαθητές αρχίσουν να εγκαταλείπουν τα ολοήμερα, γιατί ούτε εκπαιδευτική δουλειά δεν θα μπορεί να γίνει, ούτε στοιχειώδης φύλαξή τους, τότε θα βγει η κυβέρνηση να πει, «ορίστε, σας τα λέγαμε δεν χρειαζόταν να στείλουμε άλλους εκπαιδευτικούς, αφού έφυγαν οι μαθητές!»
Κοντά σε όλα αυτά έγιναν και αναστολές λειτουργίας 3 κανονικών τμημάτων στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων και 4 στο 7ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων, τάξεων υποδοχής παλιννοστούντων και μεταναστών στον Κουρνά και στο Μάλεμε κ.ά.
Όλη αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνει τις δικές μας καταγγελίες αλλά και τις καταγγελίες της ΔΟΕ για χιλιάδες ελλείψεις εκπαιδευτικών που διέψευδε η κυβέρνηση. Δυστυχώς, το φαινόμενο των ελλείψεων εκπαιδευτικών, της υποχρηματοδότησης της Παιδείας και των αναστολών λειτουργίας τμημάτων αποδεικνύεται κοινή πρακτική των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Μόνο η κινητοποίηση των γονέων, των εκπαιδευτικών και των τοπικών φορέων μπορεί να εξασφαλίσει την καλή λειτουργία των σχολείων με όλο το απαιτούμενο προσωπικό.
Σεπτέμβριος 2007
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Προσπαθώντας να δώσουν μια τεχνητή εικόνα «εύρυθμης λειτουργίας» των σχολείων προχωράνε κυρίως σε αναστολές τμημάτων σε σχολεία που έχουν εγγραφεί πολλά παιδιά στο ολοήμερο, υπολογίζοντας ότι τελικά δεν θα φοιτήσουν όλα.
Πιο συγκεκριμένα στα Χανιά η πλειοψηφία του ΠΥΣΠΕ που έχει διοριστεί από την κυβέρνηση, παρά την αντίθετη γνώμη των εκλεγμένων εκπροσώπων των εκπαιδευτικών, ανέστειλε τη λειτουργία περίπου 40 τμημάτων, εξοικονομώντας έτσι για την κυβέρνηση 40 θέσεις εκπαιδευτικών και παρουσιάζοντας μια τεχνητή εικόνα ομαλότητας σε βάρος των μαθητών, της ποιότητας της Παιδείας και των εκπαιδευτικών.
Αναστολή λειτουργίας έγινε συνολικά σε 27 τμήματα ολοήμερων (δεύτερε ή τρία τμήματα σχολείων που έχουν πολλούς μαθητές εγγεγραμμένους), στα εξής σχολεία: ΔΣ Βαμβακόπουλου, Βάμου, Βουβά, Βρυσών, 5ο Χανίων, 6ο Χανίων, 8ο Χανίων, 12ο Χανίων, 16ο Χανίων, 20ό Χανίων, Κουντούρας, Ταυρωνίτη, Αγίας Μαρίνας, Αλικιανού, Ασή Γωνιάς, 1ου Κουνουπιδιανών, Μάλεμε, Ροδοβανίου, 2ο Χανίων, 7ο Χανίων.
Το αποτέλεσμα θα είναι να ξεκινήσουν ολοήμερα τμήματα στα πιο πάνω με ένα δάσκαλο με 60, 80 ή 100 μαθητές, μιας και ούτε οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων προβλέπεται να πάνε στα ολοήμερα πριν το Νοέμβριο. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε διάλυση τα ολοήμερα σχολεία, διώχνοντας ουσιαστικά τους μαθητές από αυτά, εξαντλώντας τους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν στα ολοήμερα, δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους και για την ασφάλεια των μαθητών.
Όταν, φυσικά, μετά από λίγες βδομάδες, οι μαθητές αρχίσουν να εγκαταλείπουν τα ολοήμερα, γιατί ούτε εκπαιδευτική δουλειά δεν θα μπορεί να γίνει, ούτε στοιχειώδης φύλαξή τους, τότε θα βγει η κυβέρνηση να πει, «ορίστε, σας τα λέγαμε δεν χρειαζόταν να στείλουμε άλλους εκπαιδευτικούς, αφού έφυγαν οι μαθητές!»
Κοντά σε όλα αυτά έγιναν και αναστολές λειτουργίας 3 κανονικών τμημάτων στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων και 4 στο 7ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων, τάξεων υποδοχής παλιννοστούντων και μεταναστών στον Κουρνά και στο Μάλεμε κ.ά.
Όλη αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνει τις δικές μας καταγγελίες αλλά και τις καταγγελίες της ΔΟΕ για χιλιάδες ελλείψεις εκπαιδευτικών που διέψευδε η κυβέρνηση. Δυστυχώς, το φαινόμενο των ελλείψεων εκπαιδευτικών, της υποχρηματοδότησης της Παιδείας και των αναστολών λειτουργίας τμημάτων αποδεικνύεται κοινή πρακτική των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Μόνο η κινητοποίηση των γονέων, των εκπαιδευτικών και των τοπικών φορέων μπορεί να εξασφαλίσει την καλή λειτουργία των σχολείων με όλο το απαιτούμενο προσωπικό.
Σεπτέμβριος 2007
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Προεκλογική φιέστα με την ορκωμοσία των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών
Σε μια πρωτοφανή για τα μεταδικτατορικά δεδομένα προεκλογική φιέστα προχώρησαν οι διορισμένες από την κυβέρνηση διοικήσεις της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μια φιέστα που παραπέμπει ευθέως στις εποχές της παλαιάς Δεξιάς, πριν και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας,. Ενώ μέχρι τώρα η ορκωμοσία των νεοδιόριστων ήταν μια λιτή και απέριττη τελετή μέσα στους κόλπους της εκπαιδευτικής κοινότητας, με ομιλίες μόνο των εκπροσώπων των εκπαιδευτικών και της Διοίκησης της εκπαίδευσης, φέτος, δεδομένης της προεκλογικής περιόδου, αποφάσισαν οι τοπικοί εκπρόσωποι της κυβέρνησης να αβαντάρουν το κυβερνητικό κόμμα με μια μεγάλη φιέστα με «εκπροσώπους θεσμικών φορέω» κλπ.
Φυσικά, σε μια τέτοια προεκλογική κυβερνητική εκδήλωση δεν έχει θέση ο συνδικαλιστικός λόγος και δη ο αιρετικός, αυτός των αγώνων και των μεγάλων απεργιών για την υπεράσπιση και βελτίωση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας. Για τυπικούς και μόνο λόγους, έτσι για τα μάτια του κόσμου, κάλεσαν στο βήμα μόνο τους προέδρους των συνδικαλιστικών σωματείων των εκπαιδευτικών, ενώ μέχρι τώρα πάντα μιλούσαν και οι αιρετοί, εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών στα τοπικά υπηρεσιακά Συμβούλια (ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ). Βέβαια, κάτω από τις απαράδεκτες συνθήκες αυτής της φιέστας, με πολλούς νεοδιόριστους συναδέλφους κα ι τους δικούς τους να στέκουν όρθιοι μέσα στη ζέστη, χωρίς κλιματισμό επί μιάμιση ώρα να ακούνε αοριστολογίες και δεκάρικους από τη Διοίκηση και τη Νομαρχία περί της σπουδαιότητος του έργου του εκπαιδευτικού, καλύτερα που δε μίλησαν. Ο μαχόμενος συνδικαλισμός των διαδηλώσεων και των αγώνων που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των συναδέλφων και το δημόσιο σχολείο, δε χωράει σε τέτοιες φιέστες.
Ολοταχώς προς τα πίσω λοιπόν βαδίζει η κυβέρνηση, προς την εποχή των δημοδιδασκάλων, όταν βουλευτές και δήμαρχοι δήλωναν δημοσίως (υπάρχει στα Πρακτικά της Βουλής προ αιώνος) «και τι βουλευτής είμαι εγώ, εάν δεν μπορώ να απολύσω, να διορίσω ή να μεταθέσω έναν δημοδιδάσκαλον;».
Ολοταχώς πίσω στις εποχές που οι δάσκαλοι έτρεχαν στα κομματικά και βουλευτικά γραφεία παρακαλώντας για το διορισμό τους ή για τη μετάθεσή τους, πριν το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών επιβάλλει με τους αγώνες τους το δικαίωμα των εκπαιδευτικών σε αντικειμενικές διαδικασίες τοποθέτησης και μεταθέσεων (με μόρια). Αυτά όλα θέλουν να χτυπήσουν και γι’ αυτό προσπαθούν να περιορίσουν το συνδικαλισμό, να αυξήσουν τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς κλπ.
Υπολογίζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, το μεγάλο και ιστορικό συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών. Ό,τι και να κάνουν, οι νέοι συνάδελφοι θα συνταχθούν με τους Αγώνες, την Αλληλεγγύη και την Αξιοπρέπεια και θα τους γυρίσουν την πλάτη.
6-9-2007
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Φυσικά, σε μια τέτοια προεκλογική κυβερνητική εκδήλωση δεν έχει θέση ο συνδικαλιστικός λόγος και δη ο αιρετικός, αυτός των αγώνων και των μεγάλων απεργιών για την υπεράσπιση και βελτίωση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας. Για τυπικούς και μόνο λόγους, έτσι για τα μάτια του κόσμου, κάλεσαν στο βήμα μόνο τους προέδρους των συνδικαλιστικών σωματείων των εκπαιδευτικών, ενώ μέχρι τώρα πάντα μιλούσαν και οι αιρετοί, εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών στα τοπικά υπηρεσιακά Συμβούλια (ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ). Βέβαια, κάτω από τις απαράδεκτες συνθήκες αυτής της φιέστας, με πολλούς νεοδιόριστους συναδέλφους κα ι τους δικούς τους να στέκουν όρθιοι μέσα στη ζέστη, χωρίς κλιματισμό επί μιάμιση ώρα να ακούνε αοριστολογίες και δεκάρικους από τη Διοίκηση και τη Νομαρχία περί της σπουδαιότητος του έργου του εκπαιδευτικού, καλύτερα που δε μίλησαν. Ο μαχόμενος συνδικαλισμός των διαδηλώσεων και των αγώνων που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των συναδέλφων και το δημόσιο σχολείο, δε χωράει σε τέτοιες φιέστες.
Ολοταχώς προς τα πίσω λοιπόν βαδίζει η κυβέρνηση, προς την εποχή των δημοδιδασκάλων, όταν βουλευτές και δήμαρχοι δήλωναν δημοσίως (υπάρχει στα Πρακτικά της Βουλής προ αιώνος) «και τι βουλευτής είμαι εγώ, εάν δεν μπορώ να απολύσω, να διορίσω ή να μεταθέσω έναν δημοδιδάσκαλον;».
Ολοταχώς πίσω στις εποχές που οι δάσκαλοι έτρεχαν στα κομματικά και βουλευτικά γραφεία παρακαλώντας για το διορισμό τους ή για τη μετάθεσή τους, πριν το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών επιβάλλει με τους αγώνες τους το δικαίωμα των εκπαιδευτικών σε αντικειμενικές διαδικασίες τοποθέτησης και μεταθέσεων (με μόρια). Αυτά όλα θέλουν να χτυπήσουν και γι’ αυτό προσπαθούν να περιορίσουν το συνδικαλισμό, να αυξήσουν τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς κλπ.
Υπολογίζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, το μεγάλο και ιστορικό συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών. Ό,τι και να κάνουν, οι νέοι συνάδελφοι θα συνταχθούν με τους Αγώνες, την Αλληλεγγύη και την Αξιοπρέπεια και θα τους γυρίσουν την πλάτη.
6-9-2007
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Μεγάλη νίκη των φοιτητών για το άρθρο 16
Μια μεγάλη νίκη του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος αποτελεί η αναδίπλωση του ΠΑΣΟΚ και η απόσυρσή του από τη συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος στη Βουλή.
Αυτή η κίνηση πρακτικά σημαίνει ότι η Αναθεώρηση του άρθρου 16 θα πάρει μόνο τις ψήφους της ΝΔ και θα πρέπει στη Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές να πάρει τουλάχιστον 180 ψήφους, κάτι που θεωρείται μάλλον απίθανο. Οπότε, η υπόθεση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων πάει τουλάχιστον 5 χρόνια πίσω, θα χρειαστεί νέα αναθεώρηση.
Και φυσικά, την αρχή του τέλους της επιχείρησης αναθεώρησης του άρθρου 16 και άλλων διατάξεων του Συντάγματος έφερε η επεισοδιακή συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για την αναθεώρηση του άρθρου 24, όπου 6 βουλευτές της ΝΔ απείχαν ή καταψήφισαν, με αποτέλεσμα να πάει το άρθρο 24 στην Ολομέλεια της Βουλής με εισήγηση να μην αναθεωρηθεί.. Στη συνεδρίαση αυτή έγιναν διάφορα, με τον επικεφαλής της Κ.Ο. της ΝΔ να διαπληκτίζεται με τους διαφωνούντες βουλευτές της ΝΔ, να ψηφίζει υπέρ της αναθεώρησης ενώ δεν ήταν μέλος της Επιτροπής κ.ά., τα οποία έδωσαν την αφορμή στο ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης και να αποσυρθεί από τη συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος στη Βουλή. Το περιβάλλον, η προστασία του δάσους και το κίνημα που δημιουργήθηκε ενάντια στη αναθεώρηση του άρθρου 24 αποτέλεσε τον καταλύτη σε όλες αυτές τις εξελίξεις.
Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που δεν έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια (ας ρωτήσουν τι γίνεται στη Φινλανδία οι λάτρεις του «φινλανδικού μοντέλου»…), ενώ, όπου υπάρχουν «μη κερδοσκοπικά» - ιδιωτικά ΑΕΙ, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις κρατικές επιχορηγήσεις και τα δίδακτρα που πληρώνουν οι φοιτητές τους (π.χ. το Χάρβαρντ, το Γέηλ κ.ο.κ.).
Άρα η ιδέα της ίδρυσης «μη κρατικών ΑΕΙ» δεν αφορά τις ΜΚΟ, που έχουν ελάχιστους οικονομικούς πόρους, αλλά μεγάλες επιχειρήσεις που και χρήματα διαθέτουν και μεγάλες κρατικές επιχορηγήσεις μπορούν να «χτυπήσουν». Τι θα δίδασκαν οι καθηγητές για το κλίμα και τις ευθύνες των πετρελαϊκών εταιρειών σε ένα πανεπιστήμιο της ΒΡ; Και δεν θα αποτελούσαν απλά πηγή φτηνού (ή και απλήρωτου) εργατικού δυναμικού για την επιχείρηση – ιδιοκτήτη (π.χ. ένα μεγάλο ιδιωτικό ιατρικό κέντρο), στα πλαίσια της «πρακτικής άσκησης των φοιτητών»;
Το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο αποτέλεσε ιστορική πρόοδο, καθώς αρχικά υπήρχαν μόνο εκκλησιαστικά ή ιδιωτικά ΑΕΙ, κατάκτηση κοινωνικής αλληλεγγύης για τις φτωχότερες τάξεις που δεν είχαν να πληρώνουν δίδακτρα,
Τα σχέδια που εκπορεύονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας, Κοινωνικής Ασφάλισης, επειδή εκτιμούν ότι οι ιδιώτες μπορούν να αποκομίσουν τεράστια κέρδη δεν πρέπει να αφήνουν αδιάφορο το πράσινο κίνημα. Ήδη, οι Πράσινοι υπογράφουν έκκληση των ευρωπαϊκών συνδικάτων για υπεράσπιση των δημόσιων υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας κλπ, ενάντια στη νεοφιλελεύθερη φρενίτιδα των ιδιωτικοποιήσεων που πλήττει κυρίως τα φτωχότερα στρώματα.
Φ.Π.
Αυτή η κίνηση πρακτικά σημαίνει ότι η Αναθεώρηση του άρθρου 16 θα πάρει μόνο τις ψήφους της ΝΔ και θα πρέπει στη Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές να πάρει τουλάχιστον 180 ψήφους, κάτι που θεωρείται μάλλον απίθανο. Οπότε, η υπόθεση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων πάει τουλάχιστον 5 χρόνια πίσω, θα χρειαστεί νέα αναθεώρηση.
Και φυσικά, την αρχή του τέλους της επιχείρησης αναθεώρησης του άρθρου 16 και άλλων διατάξεων του Συντάγματος έφερε η επεισοδιακή συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για την αναθεώρηση του άρθρου 24, όπου 6 βουλευτές της ΝΔ απείχαν ή καταψήφισαν, με αποτέλεσμα να πάει το άρθρο 24 στην Ολομέλεια της Βουλής με εισήγηση να μην αναθεωρηθεί.. Στη συνεδρίαση αυτή έγιναν διάφορα, με τον επικεφαλής της Κ.Ο. της ΝΔ να διαπληκτίζεται με τους διαφωνούντες βουλευτές της ΝΔ, να ψηφίζει υπέρ της αναθεώρησης ενώ δεν ήταν μέλος της Επιτροπής κ.ά., τα οποία έδωσαν την αφορμή στο ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης και να αποσυρθεί από τη συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος στη Βουλή. Το περιβάλλον, η προστασία του δάσους και το κίνημα που δημιουργήθηκε ενάντια στη αναθεώρηση του άρθρου 24 αποτέλεσε τον καταλύτη σε όλες αυτές τις εξελίξεις.
Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που δεν έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια (ας ρωτήσουν τι γίνεται στη Φινλανδία οι λάτρεις του «φινλανδικού μοντέλου»…), ενώ, όπου υπάρχουν «μη κερδοσκοπικά» - ιδιωτικά ΑΕΙ, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις κρατικές επιχορηγήσεις και τα δίδακτρα που πληρώνουν οι φοιτητές τους (π.χ. το Χάρβαρντ, το Γέηλ κ.ο.κ.).
Άρα η ιδέα της ίδρυσης «μη κρατικών ΑΕΙ» δεν αφορά τις ΜΚΟ, που έχουν ελάχιστους οικονομικούς πόρους, αλλά μεγάλες επιχειρήσεις που και χρήματα διαθέτουν και μεγάλες κρατικές επιχορηγήσεις μπορούν να «χτυπήσουν». Τι θα δίδασκαν οι καθηγητές για το κλίμα και τις ευθύνες των πετρελαϊκών εταιρειών σε ένα πανεπιστήμιο της ΒΡ; Και δεν θα αποτελούσαν απλά πηγή φτηνού (ή και απλήρωτου) εργατικού δυναμικού για την επιχείρηση – ιδιοκτήτη (π.χ. ένα μεγάλο ιδιωτικό ιατρικό κέντρο), στα πλαίσια της «πρακτικής άσκησης των φοιτητών»;
Το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο αποτέλεσε ιστορική πρόοδο, καθώς αρχικά υπήρχαν μόνο εκκλησιαστικά ή ιδιωτικά ΑΕΙ, κατάκτηση κοινωνικής αλληλεγγύης για τις φτωχότερες τάξεις που δεν είχαν να πληρώνουν δίδακτρα,
Τα σχέδια που εκπορεύονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας, Κοινωνικής Ασφάλισης, επειδή εκτιμούν ότι οι ιδιώτες μπορούν να αποκομίσουν τεράστια κέρδη δεν πρέπει να αφήνουν αδιάφορο το πράσινο κίνημα. Ήδη, οι Πράσινοι υπογράφουν έκκληση των ευρωπαϊκών συνδικάτων για υπεράσπιση των δημόσιων υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας κλπ, ενάντια στη νεοφιλελεύθερη φρενίτιδα των ιδιωτικοποιήσεων που πλήττει κυρίως τα φτωχότερα στρώματα.
Φ.Π.
Νέα βιβλία: Ναι, αλλά πώς και με ποιο περιεχόμενο;
Τα σχολικά βιβλία πρέπει να ανανεώνονται, να αλλάζουν. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Όμως το απαράδεκτο που ζούμε αυτές τις μέρες είναι να καλούμαστε να ενημερωθούμε από τους σχολικούς συμβούλους χωρίς να έχουμε τα σχολικά βιβλία στα χέρια μας τυπωμένα. Η κυβέρνηση δεν κατάφερε ακόμη να τυπώσει τα νέα βιβλία, μας ενημερώνει γι’ αυτά, θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε στις τάξεις μας από την επόμενη σχολική χρονιά, και, παρ’ όλα αυτά, δεν αναμένεται να πάρουμε τα βιβλία αυτά στα χέρια μας πριν από το Σεπτέμβρη!
Και μη φτάνοντας αυτό, τα νέα βιβλία εισάγονται με μια πρωτοφανή βιασύνη, δίχως να έχουν διδαχθεί πειραματικά -για ένα διάστημα τουλάχιστον- σε κάποιες σχολικές μονάδες.
Όλα αυτά αναμένεται να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα του χρόνου στα σχολεία, ενώ για μια ακόμη φορά δεν ξεκαθαρίζεται εάν θα έχουν στα χέρια τους οι δάσκαλοι τα βιβλία δασκάλου, όπως οι μαθητές τα δικά τους, ή θα τα φάει και αυτά η πολυετής λιτότητα που εφαρμόζουν στην Δημόσια Παιδεία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ.
Η ιδιωτικοποίηση επί θύραις
Μια δυσάρεστη «έκπληξη» σχετικά με τα νέα βιβλία είναι η ανάληψη της εκτύπωσης κάποιων από αυτά από ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους. Αυτό γίνεται στα πλαίσια της σταδιακής κατάργησης και ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, ο οποίος εκδίδει τα σχολικά βιβλία εδώ και δεκαετίες. Οι ιδιωτικοί εκδοτικοί οίκοι μυρίστηκαν κέρδη, τεράστιους τζίρους, εάν συνυπολογίσει κανείς τα «βοηθητικά» βιβλία που αναμένεται να κυκλοφορήσουν. Αλλά η ανάληψη από ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους τους δίνει και άλλες δυνατότητες, όπως η κυκλοφορία των σχολικών βιβλίων στο εμπόριο, η διοργάνωση σεμιναρίων (διαφήμιση, ιδεολογική διείσδυση) για τους εκπαιδευτικούς από τους εκδοτικούς οίκους, κι αύριο – μεθαύριο, γιατί όχι και πληρωμή των βιβλίων από τους μαθητές (αυτούς που έχουν), άλλωστε ήδη κάποιοι κονδυλοφόροι προτείνουν τέτοιες ιδέες στον Τύπο.
Σημειώνουμε ότι σε άλλες χώρες που εφαρμόστηκαν τέτοια μοντέλα ιδιωτικοποίησης των σχολικών βιβλίων είχαμε φαινόμενα του τύπου η Dow Chemical να αναλαμβάνει την έκδοση των βιβλίων της Χημείας (τι περιμένουμε άραγε να λέει σε αυτά τα βιβλία μια πολυεθνική για τη χημική ρύπανση, τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, την υγιεινή, την ασφάλεια και τα δικαιώματα των εργαζομένων σε χημικά εργοστάσια;). Κι αλήθεια, είναι άσχετη η σταδιακή ιδιωτικοποίηση των βιβλίων με την ήδη ψηφισμένη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην κατασκευή σχολικών κτιρίων (τα νέα σχολικά κτίρια θα ανήκουν πλέον σε ιδιώτες στους οποίους το Δημόσιο θα πληρώνει νοίκι) και τη σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος για την προώθηση ιδιωτικών πανεπιστημίων;
Κι οι ταξικές και κοινωνικές ανισότητες;
Αλλά τα όποια νέα βιβλία, όσο καλά και να είναι, υπάρχει ο κίνδυνος να οξύνουν τις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες:
· Η κατάργηση του προγραφικού και προαναγνωστικού σταδίου στα βιβλία της Α’ τάξης είναι σε βάρος των ασθενέστερων και φτωχότερων μαθητών. Θεωρείται δεδομένο πλέον ότι οι μαθητές φτάνοντας στην Α’ τάξη θα γνωρίζουν τα γράμματα της Αλφαβήτας, κι αυτό τη στιγμή που η Προσχολική Αγωγή δεν είναι υποχρεωτική στην Ελλάδα! Έτσι, όποιοι προέρχονται από μεσαία και πλούσια κοινωνικά στρώματα θα ξέρουν την Αλφαβήτα, ενώ οι φτωχότεροι, ιδίως εάν δεν έχουν φοιτήσει σε νηπιαγωγείο, θα βρίσκονται σε κατώτερη θέση, ήδη από την Α’ Δημοτικού!
· Προβληματική αναμένεται να είναι η εφαρμογή των νέων βιβλίων στα ολιγοθέσια σχολεία, στις φτωχές συνοικίες, στους μετανάστες, σε πολυπληθή τμήματα, σε σχολεία χωρίς στοιχειώδη υποδομή. Πώς θα χρησιμοποιήσουν τα CD-ROM που θα συνοδεύουν κάποια νέα βιβλία σχολεία που δεν διαθέτουν υπολογιστές; Πώς θα χρησιμοποιήσουν εκπαιδευτικοί και μαθητές τις βιβλιογραφικές παραπομπές που υπάρχουν σε αρκετές ενότητες των νέων βιβλίων ή και τις παραπομπές σε δικτυακούς τόπους στο Ίντερνετ, όταν τα περισσότερα σχολεία δεν διαθέτουν σχολικές βιβλιοθήκες, ενώ ελάχιστα έχουν σε λειτουργία εργαστήρια υπολογιστών; Δεν θα είναι σε βάρος των φτωχότερων μαθητών, των υποβαθμισμένων συνοικιών και της υπαίθρου αυτή η κατάσταση;
· Πώς θα διαρρυθμίσουν διαφορετικά την αίθουσα της Α’ Δημοτικού, σύμφωνα με τις οδηγίες των νέων βιβλίων, σχολεία όπως τα 16ο-17ο Δ.Σ. Χανίων, όταν οι αίθουσες εκεί έχουν μοιραστεί πρόχειρα στα δύο, κι ίσα – ίσα χωράνε θρανία και μαθητές;
· Δεν θα έχουμε περαιτέρω περιθωριοποίηση των αδύνατων, φτωχών και μεταναστών μαθητών, εάν συνεχιστεί η κατάργηση των τμημάτων υποδοχής παλιννοστούντων και μεταναστών μαθητών, η μη στήριξή τους με φροντιστηριακά τμήματα και τμήματα ένταξης και, κυρίως, εάν δεν μειωθεί ριζικά ο ανώτατος αριθμός επιτρεπόμενων μαθητών σε ένα τμήμα, ώστε σε καμιά περίπτωση να μην υπάρχουν τμήματα με περισσότερους από 20 μαθητές;
Ιδεολογικά ζητήματα
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι τα νέα βιβλία θεωρούν δεδομένο ότι όλα τα σχολεία θα εφαρμόσουν τη λεγόμενη «ευέλικτη ζώνη» προς δόξαν της παιδαγωγικής ελευθερίας και αυτονομίας του εκπαιδευτικού.
Στα ζητήματα του περιεχομένου των νέων βιβλίων θα επανέλθουμε με λεπτομέρειες όταν θα καταφέρουμε να τα έχουμε στα χέρια μας. Μερικές πρώτες παρατηρήσεις μόνο: Βελτιώσεις υπάρχουν (χωριστά κεφάλαια για τη γαλλική επανάσταση, για τη θρησκευτική μεταρρύθμιση, τις ανακαλύψεις, για το φεμινιστικό κίνημα κ.ά) αλλά και ελλείψεις (απουσιάζει όλως τυχαίως η Οκτωβριανή Επανάσταση –πρόκειται προφανώς για γεγονός ήσσονος σημασίας…). Αλλά και συσκοτίσεις που υπήρχαν σε προηγούμενα βιβλία συνεχίζονται, όπως η άρνηση αναφοράς του κοινωνικού χαρακτήρα της επανάστασης του ’21 στην Ελλάδα, η απόδοση των αιτίων του εμφυλίου μέσα στην επανάσταση του ’21 σε …προσωπικές διενέξεις και δίψα για εξουσία των «ανθρώπων των όπλων» και των προκρίτων, η απουσία της Κρήτης από την επανάσταση του ’21 κλπ.
5-4-2006
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Και μη φτάνοντας αυτό, τα νέα βιβλία εισάγονται με μια πρωτοφανή βιασύνη, δίχως να έχουν διδαχθεί πειραματικά -για ένα διάστημα τουλάχιστον- σε κάποιες σχολικές μονάδες.
Όλα αυτά αναμένεται να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα του χρόνου στα σχολεία, ενώ για μια ακόμη φορά δεν ξεκαθαρίζεται εάν θα έχουν στα χέρια τους οι δάσκαλοι τα βιβλία δασκάλου, όπως οι μαθητές τα δικά τους, ή θα τα φάει και αυτά η πολυετής λιτότητα που εφαρμόζουν στην Δημόσια Παιδεία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ.
Η ιδιωτικοποίηση επί θύραις
Μια δυσάρεστη «έκπληξη» σχετικά με τα νέα βιβλία είναι η ανάληψη της εκτύπωσης κάποιων από αυτά από ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους. Αυτό γίνεται στα πλαίσια της σταδιακής κατάργησης και ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, ο οποίος εκδίδει τα σχολικά βιβλία εδώ και δεκαετίες. Οι ιδιωτικοί εκδοτικοί οίκοι μυρίστηκαν κέρδη, τεράστιους τζίρους, εάν συνυπολογίσει κανείς τα «βοηθητικά» βιβλία που αναμένεται να κυκλοφορήσουν. Αλλά η ανάληψη από ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους τους δίνει και άλλες δυνατότητες, όπως η κυκλοφορία των σχολικών βιβλίων στο εμπόριο, η διοργάνωση σεμιναρίων (διαφήμιση, ιδεολογική διείσδυση) για τους εκπαιδευτικούς από τους εκδοτικούς οίκους, κι αύριο – μεθαύριο, γιατί όχι και πληρωμή των βιβλίων από τους μαθητές (αυτούς που έχουν), άλλωστε ήδη κάποιοι κονδυλοφόροι προτείνουν τέτοιες ιδέες στον Τύπο.
Σημειώνουμε ότι σε άλλες χώρες που εφαρμόστηκαν τέτοια μοντέλα ιδιωτικοποίησης των σχολικών βιβλίων είχαμε φαινόμενα του τύπου η Dow Chemical να αναλαμβάνει την έκδοση των βιβλίων της Χημείας (τι περιμένουμε άραγε να λέει σε αυτά τα βιβλία μια πολυεθνική για τη χημική ρύπανση, τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, την υγιεινή, την ασφάλεια και τα δικαιώματα των εργαζομένων σε χημικά εργοστάσια;). Κι αλήθεια, είναι άσχετη η σταδιακή ιδιωτικοποίηση των βιβλίων με την ήδη ψηφισμένη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην κατασκευή σχολικών κτιρίων (τα νέα σχολικά κτίρια θα ανήκουν πλέον σε ιδιώτες στους οποίους το Δημόσιο θα πληρώνει νοίκι) και τη σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος για την προώθηση ιδιωτικών πανεπιστημίων;
Κι οι ταξικές και κοινωνικές ανισότητες;
Αλλά τα όποια νέα βιβλία, όσο καλά και να είναι, υπάρχει ο κίνδυνος να οξύνουν τις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες:
· Η κατάργηση του προγραφικού και προαναγνωστικού σταδίου στα βιβλία της Α’ τάξης είναι σε βάρος των ασθενέστερων και φτωχότερων μαθητών. Θεωρείται δεδομένο πλέον ότι οι μαθητές φτάνοντας στην Α’ τάξη θα γνωρίζουν τα γράμματα της Αλφαβήτας, κι αυτό τη στιγμή που η Προσχολική Αγωγή δεν είναι υποχρεωτική στην Ελλάδα! Έτσι, όποιοι προέρχονται από μεσαία και πλούσια κοινωνικά στρώματα θα ξέρουν την Αλφαβήτα, ενώ οι φτωχότεροι, ιδίως εάν δεν έχουν φοιτήσει σε νηπιαγωγείο, θα βρίσκονται σε κατώτερη θέση, ήδη από την Α’ Δημοτικού!
· Προβληματική αναμένεται να είναι η εφαρμογή των νέων βιβλίων στα ολιγοθέσια σχολεία, στις φτωχές συνοικίες, στους μετανάστες, σε πολυπληθή τμήματα, σε σχολεία χωρίς στοιχειώδη υποδομή. Πώς θα χρησιμοποιήσουν τα CD-ROM που θα συνοδεύουν κάποια νέα βιβλία σχολεία που δεν διαθέτουν υπολογιστές; Πώς θα χρησιμοποιήσουν εκπαιδευτικοί και μαθητές τις βιβλιογραφικές παραπομπές που υπάρχουν σε αρκετές ενότητες των νέων βιβλίων ή και τις παραπομπές σε δικτυακούς τόπους στο Ίντερνετ, όταν τα περισσότερα σχολεία δεν διαθέτουν σχολικές βιβλιοθήκες, ενώ ελάχιστα έχουν σε λειτουργία εργαστήρια υπολογιστών; Δεν θα είναι σε βάρος των φτωχότερων μαθητών, των υποβαθμισμένων συνοικιών και της υπαίθρου αυτή η κατάσταση;
· Πώς θα διαρρυθμίσουν διαφορετικά την αίθουσα της Α’ Δημοτικού, σύμφωνα με τις οδηγίες των νέων βιβλίων, σχολεία όπως τα 16ο-17ο Δ.Σ. Χανίων, όταν οι αίθουσες εκεί έχουν μοιραστεί πρόχειρα στα δύο, κι ίσα – ίσα χωράνε θρανία και μαθητές;
· Δεν θα έχουμε περαιτέρω περιθωριοποίηση των αδύνατων, φτωχών και μεταναστών μαθητών, εάν συνεχιστεί η κατάργηση των τμημάτων υποδοχής παλιννοστούντων και μεταναστών μαθητών, η μη στήριξή τους με φροντιστηριακά τμήματα και τμήματα ένταξης και, κυρίως, εάν δεν μειωθεί ριζικά ο ανώτατος αριθμός επιτρεπόμενων μαθητών σε ένα τμήμα, ώστε σε καμιά περίπτωση να μην υπάρχουν τμήματα με περισσότερους από 20 μαθητές;
Ιδεολογικά ζητήματα
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι τα νέα βιβλία θεωρούν δεδομένο ότι όλα τα σχολεία θα εφαρμόσουν τη λεγόμενη «ευέλικτη ζώνη» προς δόξαν της παιδαγωγικής ελευθερίας και αυτονομίας του εκπαιδευτικού.
Στα ζητήματα του περιεχομένου των νέων βιβλίων θα επανέλθουμε με λεπτομέρειες όταν θα καταφέρουμε να τα έχουμε στα χέρια μας. Μερικές πρώτες παρατηρήσεις μόνο: Βελτιώσεις υπάρχουν (χωριστά κεφάλαια για τη γαλλική επανάσταση, για τη θρησκευτική μεταρρύθμιση, τις ανακαλύψεις, για το φεμινιστικό κίνημα κ.ά) αλλά και ελλείψεις (απουσιάζει όλως τυχαίως η Οκτωβριανή Επανάσταση –πρόκειται προφανώς για γεγονός ήσσονος σημασίας…). Αλλά και συσκοτίσεις που υπήρχαν σε προηγούμενα βιβλία συνεχίζονται, όπως η άρνηση αναφοράς του κοινωνικού χαρακτήρα της επανάστασης του ’21 στην Ελλάδα, η απόδοση των αιτίων του εμφυλίου μέσα στην επανάσταση του ’21 σε …προσωπικές διενέξεις και δίψα για εξουσία των «ανθρώπων των όπλων» και των προκρίτων, η απουσία της Κρήτης από την επανάσταση του ’21 κλπ.
5-4-2006
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Για την εισαγωγική επιμόρφωση των νεοδιόριστων
Καλούνται οι νεοδιόριστοι συνάδελφοι να παρακολουθήσουν υποχρεωτικά τα Σεμινάρια Εισαγωγικής Επιμόρφωσης, η συμμετοχή τους μάλιστα σε αυτά αποτελεί προϋπόθεση μονιμοποίησής τους μετά από δυο χρόνια. Δικαίωμα απουσιών έχουν μόνο στο 20% του συνόλου των ωρών που πρέπει ο καθένας τους να παρακολουθήσει.
Και βεβαίως μπαίνουν σοβαρότατα ερωτήματα για το πώς γίνεται αυτή η Εισαγωγική Επιμόρφωση:
Ø Εφ’ όσον είναι υποχρεωτική, γιατί δε γίνεται σε ώρα μαθήματος με απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα, ώστε να μην ταλαιπωρούνται χάνοντας ολόκληρα Σαββατοκύριακα και να καταλήγουν εξαντλημένοι να γυρίζουν στη δουλειά τη Δευτέρα;
Ø Γιατί δε γίνονται πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα;
Ø Εφ’ όσον γίνονται τέτοια σεμινάρια εκτός ωραρίου, δεν θα έπρεπε να υπάρχει υπερωριακή αποζημίωση για τους συναδέλφους;
Ø Ποιοι και πώς επέλεξαν τα θέματα και τους εισηγητές; Γιατί δεν υπάρχει ενεργός ρόλος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών στο περιεχόμενο, στην επιλογή των θεμάτων και των εισηγητών;
Ø Γιατί δεν έχουν δικαίωμα οι συνάδελφοι επιλογής θεμάτων στα οποία τους ενδιαφέρει να επιμορφωθούν; Γιατί να είναι όλοι σε όλα τα θέματα υποχρεωτικά;
Κοντολογίς, από την εποχή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ακόμα αλλά και σήμερα επί κυβερνήσεων ΝΔ, συνεχίζεται η ίδια λογική στα Σεμινάρια Εισαγωγικής Επιμόρφωσης των Νεοδιόριστων: Υποχρεωτικά όλοι σε όλα, χωρίς δυνατότητα επιλογής θεμάτων και εισηγητών, χωρίς να ερωτάται το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα για το περιεχόμενο, τη διαδικασία και τους εισηγητές, εκτός ωραρίου και χωρίς αποζημίωση των συναδέλφων, χωρίς να μετράνε τα σεμινάρια αυτά οπουδήποτε αλλού εκτός από την μονιμοποίηση μετά από δυο χρόνια.
Πρόκειται για μια λογική στρατιωτικής πειθαρχίας, ιδεολογικής επιβολής στους νέους εκπαιδευτικούς που καμιά σχέση δεν έχει με τις δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες που θα άρμοζαν σε μια δημοκρατία. Μοιάζουν τα σεμινάρια αυτά βγαλμένα κατευθείαν από τη δεκαετία του ’50 και το κλίμα αυταρχισμού της εποχής εκείνης. Δεν ταιριάζουν ούτε καν με τα παιδαγωγικά κεκτημένα της εποχής μας, αυτά που προσπαθούμε να πετύχουμε στην τάξη, τη συμμετοχή των μαθητών, την αυτενέργεια, τη δυνατότητα επιλογής.
Η δική μας πρόταση είναι λοιπόν εντός ωραρίου, με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, με δυνατότητα επιλογής θεμάτων και εισηγητών από τον κάθε εκπαιδευτικό και με καθοριστικό ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος στη διαμόρφωση του προγράμματος και του περιεχομένου.
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Και βεβαίως μπαίνουν σοβαρότατα ερωτήματα για το πώς γίνεται αυτή η Εισαγωγική Επιμόρφωση:
Ø Εφ’ όσον είναι υποχρεωτική, γιατί δε γίνεται σε ώρα μαθήματος με απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα, ώστε να μην ταλαιπωρούνται χάνοντας ολόκληρα Σαββατοκύριακα και να καταλήγουν εξαντλημένοι να γυρίζουν στη δουλειά τη Δευτέρα;
Ø Γιατί δε γίνονται πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα;
Ø Εφ’ όσον γίνονται τέτοια σεμινάρια εκτός ωραρίου, δεν θα έπρεπε να υπάρχει υπερωριακή αποζημίωση για τους συναδέλφους;
Ø Ποιοι και πώς επέλεξαν τα θέματα και τους εισηγητές; Γιατί δεν υπάρχει ενεργός ρόλος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών στο περιεχόμενο, στην επιλογή των θεμάτων και των εισηγητών;
Ø Γιατί δεν έχουν δικαίωμα οι συνάδελφοι επιλογής θεμάτων στα οποία τους ενδιαφέρει να επιμορφωθούν; Γιατί να είναι όλοι σε όλα τα θέματα υποχρεωτικά;
Κοντολογίς, από την εποχή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ακόμα αλλά και σήμερα επί κυβερνήσεων ΝΔ, συνεχίζεται η ίδια λογική στα Σεμινάρια Εισαγωγικής Επιμόρφωσης των Νεοδιόριστων: Υποχρεωτικά όλοι σε όλα, χωρίς δυνατότητα επιλογής θεμάτων και εισηγητών, χωρίς να ερωτάται το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα για το περιεχόμενο, τη διαδικασία και τους εισηγητές, εκτός ωραρίου και χωρίς αποζημίωση των συναδέλφων, χωρίς να μετράνε τα σεμινάρια αυτά οπουδήποτε αλλού εκτός από την μονιμοποίηση μετά από δυο χρόνια.
Πρόκειται για μια λογική στρατιωτικής πειθαρχίας, ιδεολογικής επιβολής στους νέους εκπαιδευτικούς που καμιά σχέση δεν έχει με τις δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες που θα άρμοζαν σε μια δημοκρατία. Μοιάζουν τα σεμινάρια αυτά βγαλμένα κατευθείαν από τη δεκαετία του ’50 και το κλίμα αυταρχισμού της εποχής εκείνης. Δεν ταιριάζουν ούτε καν με τα παιδαγωγικά κεκτημένα της εποχής μας, αυτά που προσπαθούμε να πετύχουμε στην τάξη, τη συμμετοχή των μαθητών, την αυτενέργεια, τη δυνατότητα επιλογής.
Η δική μας πρόταση είναι λοιπόν εντός ωραρίου, με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, με δυνατότητα επιλογής θεμάτων και εισηγητών από τον κάθε εκπαιδευτικό και με καθοριστικό ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος στη διαμόρφωση του προγράμματος και του περιεχομένου.
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
Εκπαίδευση ύπέρ των χορηγών εταιρειών;
Μια ιδιαίτερα διδακτική ιστορία περιγράφεται στην αμερικάνικη εφημερίδα Washington Post της Κυριακής 26 Νοεμβρίου 2006 για όσους αφελώς πιστεύουν ότι οι χορηγοί και η ιδιωτικοποίηση θα είναι προς όφελος της Παιδείας των παιδιών μας.
Οι παραγωγοί της ταινίας «Μια άβολη αλήθεια» που γύρισε ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ με θέμα την κλιματική αλλαγή αποφάσισαν να διαθέσουν δωρεάν στα σχολεία 50.000 DVD. Η Εθνική Ένωση Εκπαιδευτικών Φυσικής των ΗΠΑ όμως αρνήθηκε τη δωρεά, με το αιτιολογικό ότι και άλλα «ειδικά συμφέροντα» μπορεί να ήθελαν να διανείμουν υλικά. Επίσης δεν ήθελαν να φανεί ότι υποστηρίζουν πολιτικά την ταινία (που αντιτίθεται στην πολιτική του προέδρου Μπους υπέρ των πετρελαϊκών εταιρειών) και εκτιμούσαν ότι θα έχει «μικρό, αν όχι καθόλου όφελος για τα μέλη της». Τέλος, έκαναν λόγο για «ρίσκο χωρίς λόγο στην εκστρατεία προσέλκυσης κεφαλαίων (για την Ένωση των Φυσικών), ιδιαίτερα για ορισμένους υποστηρικτές». Ένας από τους υποστηρικτές αυτούς, αποδεικνύεται ότι είναι η Exxon Mobil.
Η Exxon Mobil την τελευταία δεκαετία κάνει ό,τι μπορεί για να αμφισβητήσει την κλιματική αλλαγή με διαφημίσεις, χρηματοδότηση επιστημονικών ερευνών, ενώ είναι και από τους πλέον γνωστούς και μεγαλύτερους χρηματοδότες του Τζορτζ Μπους. Η Εθνική Ένωση Φυσικών των ΗΠΑ, λοιπόν έλαβε 6 εκατομμύρια δολάρια από την Exxon Mobil από το 1996. Το 2003, η Ένωση Φυσικών έδωσε βραβείο στην εταιρεία για τη συμβολή της στην εκπαίδευση των επιστημών.
Μόνο πέρσι, σύμφωνα με τα στοιχεία που η ίδια δίνει στην ιστοσελίδα της, η Exxon Mobil έδωσε 42 εκατομμύρια δολάρια σε οργανισμούς-κλειδιά που επηρεάζουν τον τρόπο που τα παιδιά μαθαίνουν για τις επιστήμες – φυσικά, από το νηπιαγωγείο μέχρι την αποφοίτησή τους από το λύκειο.
Βιομηχανίες πετρελαίου, άνθρακα κ.ο.κ. εκμεταλλεύονται τις περικοπές κονδυλίων για την Παιδεία στις ΗΠΑ και, δαπανώντας ελάχιστα από τα κέρδη τους, μπαίνουν στις σχολικές τάξεις μέσα από βιβλία, σεμινάρια για εκπαιδευτικούς.
Η Ένωση Φυσικών των ΗΠΑ έχει και άλλους δωρητές όπως τη Shell και το Αμερικανικό Ινστιτούτο Πετρελαίου, που χρηματοδοτεί μια ιστοσελίδα της για την επιστήμη της ενέργειας, όπου υπάρχει ένα τμήμα με τίτλο «Δουλεύοντας με πετρέλαιο», όπου αναφέρονται ελάχιστα για τις πετρελαιοκηλίδες και τη μόλυνση. Η Ένωση Φυσικών των ΗΠΑ (που αρνήθηκε να πάρει το περιβαλλοντικό ντοκυμαντέρ του Αλ Γκορ), έχει διανείμει βίντεο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Πετρελαίου με τίτλο «Δεν μπορείς να ‘ σαι άνετος (cool) χωρίς καύσιμα» που δείχνει πόσο χρειαζόμαστε το πετρέλαιο.
Έχει κανείς απορία για το τι μπορεί να διδάσκουν στα παιδιά για την κλιματική αλλαγή, για τις πετρελαιοκηλίδες, για τη μόλυνση από το πετρέλαιο και τον άνθρακα οι πετρελαϊκές εταιρείες; Θα αφήσουμε τέτοια συμφέροντα να καθορίζουν τα βιβλία και τις γνώσεις που παίρνουν οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά μας στα σχολεία;
Τώρα, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι χρειαζόμαστε ιδιωτικά πανεπιστήμια και χορηγούς «για το καλό της δημόσιας Παιδείας», καλό είναι να διδασκόμαστε από τις περιπέτειες των εκπαιδευτικών και των σχολείων πέρα από τον Ατλαντικό. Γιατί το δικό τους άθλιο παρόν (με την έξαρση του αναλφαβητισμού, τη ζητιανιά στις εταιρείες για χρήματα κ.ο.κ.) είναι το μέλλον που θέλουν να ετοιμάσουν και για τα δικά μας δημόσια σχολεία.
Γι΄ αυτό λέμε όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και ζητάμε αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 15%/. Γιατί λέμε όχι στην προπαγάνδα των εταιρειών και των ιδιοτελών συμφερόντων που θέλουν να πάρουν τον έλεγχο των δημόσιων σχολείων και Πανεπιστημίων.
ΦΠ.
Οι παραγωγοί της ταινίας «Μια άβολη αλήθεια» που γύρισε ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ με θέμα την κλιματική αλλαγή αποφάσισαν να διαθέσουν δωρεάν στα σχολεία 50.000 DVD. Η Εθνική Ένωση Εκπαιδευτικών Φυσικής των ΗΠΑ όμως αρνήθηκε τη δωρεά, με το αιτιολογικό ότι και άλλα «ειδικά συμφέροντα» μπορεί να ήθελαν να διανείμουν υλικά. Επίσης δεν ήθελαν να φανεί ότι υποστηρίζουν πολιτικά την ταινία (που αντιτίθεται στην πολιτική του προέδρου Μπους υπέρ των πετρελαϊκών εταιρειών) και εκτιμούσαν ότι θα έχει «μικρό, αν όχι καθόλου όφελος για τα μέλη της». Τέλος, έκαναν λόγο για «ρίσκο χωρίς λόγο στην εκστρατεία προσέλκυσης κεφαλαίων (για την Ένωση των Φυσικών), ιδιαίτερα για ορισμένους υποστηρικτές». Ένας από τους υποστηρικτές αυτούς, αποδεικνύεται ότι είναι η Exxon Mobil.
Η Exxon Mobil την τελευταία δεκαετία κάνει ό,τι μπορεί για να αμφισβητήσει την κλιματική αλλαγή με διαφημίσεις, χρηματοδότηση επιστημονικών ερευνών, ενώ είναι και από τους πλέον γνωστούς και μεγαλύτερους χρηματοδότες του Τζορτζ Μπους. Η Εθνική Ένωση Φυσικών των ΗΠΑ, λοιπόν έλαβε 6 εκατομμύρια δολάρια από την Exxon Mobil από το 1996. Το 2003, η Ένωση Φυσικών έδωσε βραβείο στην εταιρεία για τη συμβολή της στην εκπαίδευση των επιστημών.
Μόνο πέρσι, σύμφωνα με τα στοιχεία που η ίδια δίνει στην ιστοσελίδα της, η Exxon Mobil έδωσε 42 εκατομμύρια δολάρια σε οργανισμούς-κλειδιά που επηρεάζουν τον τρόπο που τα παιδιά μαθαίνουν για τις επιστήμες – φυσικά, από το νηπιαγωγείο μέχρι την αποφοίτησή τους από το λύκειο.
Βιομηχανίες πετρελαίου, άνθρακα κ.ο.κ. εκμεταλλεύονται τις περικοπές κονδυλίων για την Παιδεία στις ΗΠΑ και, δαπανώντας ελάχιστα από τα κέρδη τους, μπαίνουν στις σχολικές τάξεις μέσα από βιβλία, σεμινάρια για εκπαιδευτικούς.
Η Ένωση Φυσικών των ΗΠΑ έχει και άλλους δωρητές όπως τη Shell και το Αμερικανικό Ινστιτούτο Πετρελαίου, που χρηματοδοτεί μια ιστοσελίδα της για την επιστήμη της ενέργειας, όπου υπάρχει ένα τμήμα με τίτλο «Δουλεύοντας με πετρέλαιο», όπου αναφέρονται ελάχιστα για τις πετρελαιοκηλίδες και τη μόλυνση. Η Ένωση Φυσικών των ΗΠΑ (που αρνήθηκε να πάρει το περιβαλλοντικό ντοκυμαντέρ του Αλ Γκορ), έχει διανείμει βίντεο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Πετρελαίου με τίτλο «Δεν μπορείς να ‘ σαι άνετος (cool) χωρίς καύσιμα» που δείχνει πόσο χρειαζόμαστε το πετρέλαιο.
Έχει κανείς απορία για το τι μπορεί να διδάσκουν στα παιδιά για την κλιματική αλλαγή, για τις πετρελαιοκηλίδες, για τη μόλυνση από το πετρέλαιο και τον άνθρακα οι πετρελαϊκές εταιρείες; Θα αφήσουμε τέτοια συμφέροντα να καθορίζουν τα βιβλία και τις γνώσεις που παίρνουν οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά μας στα σχολεία;
Τώρα, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι χρειαζόμαστε ιδιωτικά πανεπιστήμια και χορηγούς «για το καλό της δημόσιας Παιδείας», καλό είναι να διδασκόμαστε από τις περιπέτειες των εκπαιδευτικών και των σχολείων πέρα από τον Ατλαντικό. Γιατί το δικό τους άθλιο παρόν (με την έξαρση του αναλφαβητισμού, τη ζητιανιά στις εταιρείες για χρήματα κ.ο.κ.) είναι το μέλλον που θέλουν να ετοιμάσουν και για τα δικά μας δημόσια σχολεία.
Γι΄ αυτό λέμε όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και ζητάμε αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 15%/. Γιατί λέμε όχι στην προπαγάνδα των εταιρειών και των ιδιοτελών συμφερόντων που θέλουν να πάρουν τον έλεγχο των δημόσιων σχολείων και Πανεπιστημίων.
ΦΠ.
Διακήρυξη ΕΑΚ για εκλογές ανάδειξης αντιπροσώπων στο Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ
Ποια είναι η ΕΑΚ
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ) είναι μια ανεξάρτητη, αυτόνομη συνδικαλιστική κίνηση στο χώρο του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπιαγωγών Ν. Χανίων. Δεν είναι παρακλάδι κανενός κόμματος, αποτελεί συσπείρωση της βάσης, ανθρώπων που μπορεί να ψηφίζουν διάφορα κόμματα στις βουλευτικές εκλογές, που ιδεολογικά κινούνται στους χώρους της Αριστεράς και της Οικολογίας, αλλά και ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο συνδικαλισμός πρέπει να είναι αυτόνομος κι όχι κομματικά κατευθυνόμενος, ότι η δύναμη είναι στη βάση, στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, στις συνελεύσεις.
Σαν μια τέτοια συσπείρωση ανθρώπων η ΕΑΚ, που δεν προέκυψε από καμμία συμφωνία κορυφής κομματικών εκπροσώπων ή Νομαρχιακών Επιτροπών κομμάτων, έχει πετύχει αρκετά πράγματα: Έσπασε την παντοκρατορία (αυτοδυναμία) της ΠΑΣΚ στο Διδασκαλικό Σύλλογο των Χανίων. Έχει καταφέρει να έχει 3 έδρες στο Δ.Σ. του Συλλόγου και την προεδρία του Συλλόγου από το τέλος του 1997 έως το 2003 και το 2005-2006. Από το 1998 η ΕΑΚ εκλέγει σταθερά τον έναν από τους δύο αιρετούς στο ΠΥΣΠΕ, σπάζοντας τον μηχανισμό εξυπηρετήσεων, ασυδοσίας και ρουσφετιών στον οποίο μέχρι τότε επιδίδονταν με αγαστή σύμπνοια ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ. Από το Νοέμβριο του 2006, η ΕΑΚ σε συνεργασία με τις άλλες Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις της Κρήτης (πλην της ΕΣΑΚ που αρνήθηκε να συμμετάσχει) εξέλεξε τον πρώτο ανεξάρτητο αιρετό στο ΑΠΥΣΠΕ της Περιφέρειας Κρήτης, εκτοπίζοντας τη ΔΑΚΕ. Με την ΕΑΚ στην πρωτοπορία, ο Σύλλογος έδωσε όλες τις μεγάλες συνδικαλιστικές και κοινωνικές μάχες, ήταν από τους πρώτους που αντέδρασαν στην εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους κατά της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ, οργανώνοντας μαζί με άλλους φορείς το αντιπολεμικό κίνημα. Το 2000, με μαζική κινητοποίηση και συντονισμό μαζί με τους Συλλόγους Γονέων αποτρέψαμε τις συμπτύξεις και τους υποβιβασμούς σχολείων.
Παράλληλα, ο Σύλλογος με την ΕΑΚ στην προεδρία είχε σημαντική εκδοτική κι επιμορφωτική δραστηριότητα (μετατρέψαμε την εφημερίδα του Συλλόγου «Συνδικαλιστικά νέα» σε περιοδικό που εκδίδεται από Συντακτική Επιτροπή, επαναφέραμε τη δωρεάν έκδοση ημερολογίου – ατζέντας για τα μέλη του Συλλόγου εμπλουτίζοντάς την με σημαντικά ιστορικά αφιερώματα για την Παλιά Πόλη των Χανίων, το Ρήγα Φεραίο, τα 2500 χρόνια της πόλης των Χανίων, τη Βενετοκρατία στην Κρήτη, Ανθολόγιο μαντινάδας, Ένωση Κρήτης με υπόλοιπη Ελλάδα με παράλληλη έκδοση CD-ROM κλπ). Η ΕΑΚ πρότεινε κι οργάνωσε τη μεταφορά των γραφείων του Συλλόγου από την «καμαρούλα μια σταλιά 2Χ3» της οδού Μουσούρων σε νέο χώρο 155 τετραγωνικών στο Εμπορικό Κέντρο «Ερμής». Τα γραφεία αυτά εξοπλίστηκαν με φωτοτυπικό, νέο φαξ, κλιματιστικό, 2 υπολογιστές που συνδέθηκαν με το Διαδίκτυο. Επί προεδρίας ΕΑΚ οργανώθηκε η επικοινωνία του Συλλόγου με τα σχολεία μέσω του Διαδικτύου (με 90 περίπου σχολεία) και μέσω φαξ (60 σχολεία). Δημιουργήθηκε ηλεκτρονικό αρχείο του Συλλόγου, αίθουσα βιβλιοθήκης και αίθουσα συνεδριάσεων χωρητικότητας 60 ατόμων στα γραφεία του Συλλόγου.
Οι άλλες παρατάξεις
ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ διεκδικούν την ψήφο στο Σύλλογο, προσδοκώντας στη χρησιμοποίησή του ως εφαλτήριο για την προσωπική ανέλιξη στελεχών τους σε θέσεις εξουσίας, όταν το κόμμα τους γίνει εξουσία. Η ΠΑΣΚ συμμετέχει ενεργά στις απεργίες μόνο όταν το ΠΑΣΟΚ είναι στην αντιπολίτευση, ενώ η ΔΑΚΕ απουσίαζε παντελώς από τα απεργιακά κλιμάκια που έδωσαν τη μάχη για να κρατήσουμε στη μεγάλη απεργία. Κύρια ασχολία της ΔΑΚΕ αυτή την εποχή είναι το «μαγείρεμα» της επιλογής προϊσταμένων, σχολικών συμβούλων και διευθυντών, ρουσφέτια κι εξυπηρετήσεις, πού να τους μείνει καιρός για να ’ρχονται σε απεργιακά κλιμάκια, σε διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ βλάπτουν σοβαρά το συνδικαλισμό: Πέτυχαν φέτος να είναι η πρώτη χρονιά που δεν κυκλοφόρησε το περιοδικό του Συλλόγου «Συνδικαλιστικά και Εκπαιδευτικά νέα» για τους συναδέλφους και οδήγησαν το Σύλλογο στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης με την απόφαση που ψήφισαν ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ πέρσι τον Ιούνιο στη ΓΣ της ΔΟΕ για αύξηση της συνδρομής που αποδίδεται στη ΔΟΕ σε 30 ευρώ για κάθε μέλος έναντι 25 που ήταν. Οι της ΠΑΣΚ πάντως πρώτευσαν στα χορευτικά, τις φιέστες και την αυτοπροβολή.
Από την άλλη, η ΕΣΑΚ επιμένει στο μοναχικό της δρόμο, αρνείται σταθερά τη συμμετοχή της στο μέτωπο του αγώνα, οργανώνει ξεχωριστά συλλαλητήρια λειτουργώντας διασπαστικά στο κίνημα, ακριβώς όπως επιχείρησε να διασπάσει την κίνησή μας, την ΕΑΚ, το 2000 με την αποχώρηση στελέχους του ΚΚΕ που συμμετείχε ως τότε στην ΕΑΚ.
Στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια υπέρ της μονιμότητας και κατά των ελαστικών σχέσεων εργασίας
Η ΕΑΚ δεν είναι μόνο στα λόγια –όπως γίνεται όψιμα με άλλους- υπέρ των αναπληρωτών και ωρομισθίων συναδέλφων, ενάντια στην ελαστική εργασία και υπέρ της μονιμότητας. Η ΕΑΚ εξέλεξε για πρώτη φορά στην Ιστορία της ΔΟΕ αναπληρώτρια συνάδελφο αντιπρόσωπο στη ΓΣ της ΔΟΕ το 1995. Τότε η ΠΑΣΚ του Συλλόγου ζήτησε γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου της ΔΟΕ εάν ήταν νόμιμη η συμμετοχή αναπληρωτών στα Συνέδρια της ΔΟΕ. Κι έτσι ανοίξαμε το δρόμο για την πλήρη συμμετοχή αναπληρωτών και την εγγραφή τους στου Διδασκαλικούς Συλλόγους. Το ίδιο κάναμε πρόπερσι με τους ωρομίσθιους συναδέλφους, εκλέγοντας με το ψηφοδέλτιο της ΕΑΚ μία από τις 2 πρώτες ωρομίσθιες συναδέλφους αντιπροσώπους σε ΓΣ της ΔΟΕ (η δεύτερη εκλέχτηκε στην Αττική με ψηφοδέλτιο των Συσπειρώσεων). Μέχρι την ημέρα έναρξης της ΓΣ της ΔΟΕ το προεδρείο της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ) εκβίαζε το Σύλλογό μας απειλώντας μας ότι δεν θα αναγνωρίσει κανέναν αντιπρόσωπο του Συλλόγου μας και δεν θα μας αφήσει να συμμετάσχουμε στη ΓΣ της ΔΟΕ. Τελικά, με ψηφοφορία στην έναρξη της ΓΣ της ΔΟΕ το 2005 αναγνωρίστηκαν οι δυο πρώτοι ωρομίσθιοι συνάδελφοι αντιπρόσωποι στη ΔΟΕ, παρά την έντονη αντίδραση της ΔΑΚΕ. Έτσι, γι’ άλλη μια φορά η ΕΑΚ άνοιξε το δρόμο στη συνδικαλιστική οργάνωση και την προστασία των δικαιωμάτων των πλέον αδύναμων συναδέλφων, των ωρομισθίων αυτή τη φορά.
Μια ευρύτατη συναίνεση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ για τις αλλαγές στην Παιδεία
· Αναθεώρηση του άρθρου 16 «για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων» και την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας: την πρότεινε ο ίδιος ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου και αναδιπλώθηκε μόνο κάτω από την πίεση του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος.
· Ιδιωτικοποιήσεις και χορηγοί στα σχολεία: Οι χορηγοί στα σχολεία έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ενώ επί προεδρίας ΠΑΣΚ στο Σύλλογό μας φέτος, οι χορηγοί μπήκαν μέχρι και στο ημερολόγιο του Συλλόγου (για να μην ξεχνιόμαστε τι πολιτική πρεσβεύει η ΠΑΣΚ και τι μας ετοιμάζουν εάν ξαναγίνουν κυβέρνηση…)
· Ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων: Οι ωρομίσθιοι χρησιμοποιήθηκαν στα σχολεία για πρώτη φορά επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στα «ολοήμερα». Η ΝΔ αξιοποίησε δεόντως το νέο θεσμό των ωρομισθίων και τον επέκτεινε.
· Νέα βιβλία: Τα νέα βιβλία ανατέθηκαν σε συγγραφικές ομάδες επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση της ΝΔ φρόντισε να τα εισαγάγει ταυτόχρονα σε όλες τις τάξεις, χωρίς προηγούμενη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, χωρίς πειραματική εφαρμογή και χωρίς να υπολογίσει καθόλου τις απόψεις των εκπαιδευτικών για το περιεχόμενό τους, δημιουργώντας ένα πραγματικό αλαλούμ στα σχολεία, σε βάρος των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Σε ό,τι δε αφορά το περιεχόμενό τους, είδαμε κι εκεί τους χορηγούς, τη γκρίζα διαφήμιση, τους ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους αντί του ΟΕΔΒ, τις συνταγές μαγειρικής αντί της λογοτεχνίας, τη λογοκρισία και την προπαγάνδα από τα βιβλία της Ιστορίας (όπου όλως τυχαίως απαλείφθηκαν «ενοχλητικές» αναφορές στο ρόλο των Άγγλων και Αμερικανών στον ελληνικό εμφύλιο και στη χούντα του 1967, ξεχάστηκε ολόκληρη Οκτωβριανή Επανάσταση κι ο Ψυχρός Πόλεμος κ.ά) μέχρι το βιβλίο των Μαθηματικών (μαθητές και γονείς αναζητούν χορηγούς και τρόπους χρηματοδότησης του σχολείου τους, στην εκφώνηση ασκήσεων).
· Τροπολογία για τα νηπιαγωγεία: Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ να πρότεινε τη δημιουργία νηπιαγωγείων σε δημοτικούς και ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς ανοίγοντας έτσι το δρόμο της ιδιωτικοποίησης των νηπιαγωγείων και της καταβολής διδάκτρων από τους γονείς, βρήκε όμως πρόθυμους υποστηρικτές και στην αξιωματική «αντιπολίτευση». Στις 11-3-2007, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Άκης Τσοχατζόπουλος δήλωνε στη Θεσσαλονίκη ότι «η κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει καμιά δουλειά με τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά που πρέπει να περάσουν στην αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», ενώ ο Γ. Παπανδρέου συμπλήρωνε ότι «τα νηπιαγωγεία πρέπει να λειτουργούν και το καλοκαίρι» (εφημ. «Αγγελιαφόρος Θεσσαλονίκης, 8-3-2007)!
Η μεγάλη απεργία
Η συνδικαλιστική χρονιά που μας πέρασε σημαδεύτηκε από τη μεγάλη απεργία των 6 εβδομάδων κόντρα στην κυβέρνηση της ΝΔ, την κυβέρνηση των κουμπάρων και των γαλάζιων παιδιών, των υποκλοπών και των «δομημένων ομολόγων», της υποταγής σε ΗΠΑ και Ε.Ε, που συνέχισε την πολιτική του ΠΑΣΟΚ υπέρ του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση τις μέρες εκείνες χάρισε 800 εκατομμύρια ευρώ ΦΜΑΠ στην ηγεσία της Εκκλησίας και 1 δις πρόσφατα στους δικαστικούς, ενώ δεν είχε πολύ λιγότερα χρήματα για να ικανοποιήσει έστω και επιμέρους τα αιτήματά μας.
Παρ’ όλα αυτά, με την απεργία μας δεν πετύχαμε μόνο την καθιέρωση ενός χρόνου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου και τη μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα. Πετύχαμε πάνω απ΄ όλα να αναδείξουμε την Παιδεία ως πρώτο θέμα συζήτησης. Μπλοκάραμε την επιχείρηση λάσπης κατά των εκπαιδευτικών που επιχείρησε η κυβέρνηση, η οποία βρέθηκε σε δεινή θέση, καθώς η ελληνική κοινωνία τάχτηκε στο πλευρό μας. Αναδείχθηκε η πλήρης αναξιοπιστία της κυβέρνησης που προεκλογικά υποσχόταν χορήγηση του υπολοίπου του επιδόματος των 176 ευρώ, αυξήσεις στους μισθούς μας, αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ και μετεκλογικά φρόντισε για τη διαρκή μείωση των δαπανών για την Παιδεία και των μισθών μας, παραπέμποντας την καταβολή του επιδόματος των 103 ευρώ στο αόριστο μέλλον (σε δόσεις ως το 2010 και βλέπουμε…) και στέλνοντας τα ΜΑΤ να μας συνετίσουν με τα γκλομπ και τα χημικά. Διεκδικήσαμε μισθούς αξιοπρέπειας κι η κυβέρνηση δήλωσε ότι έχουμε δίκιο, αλλά δεν έχει χρήματα να ικανοποιήσει το αίτημά μας. Πώς όμως να έχει χρήματα για την Παιδεία και τους εργαζόμενους, όταν τρώνε τα χρήματα των ασφαλιστικών μας ταμείων παίζοντάς τα στο χρηματιστήριο ή δίνοντάς τα ως θαλασσοδάνεια σε διαπλεκόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες (ακριβώς όπως έκαναν κι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ); Κι έχουν μετά και το θράσος να μιλάνε για αύξηση των ασφαλιστικών μας εισφορών και μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό!
Το μεγάλο όμως κίνημά μας που εμπνεύσθηκε από το μεγάλο κίνημα των φοιτητών της προηγούμενης άνοιξης συνέβαλε στη νίκη του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος που «πάγωσε» την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος που επιχείρησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Παρά την ευρύτατη πολιτική συναίνεση (υποστήριξη από την αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ), ένα μεγαλειώδες φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα ξεδιπλώθηκε και μπλόκαρε την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων που επιχειρούσε η κυβέρνηση, την εκχώρησή τους στους μεγαλοεπιχειρηματίες, τον έλεγχό τους από ιδιωτικά συμφέροντα κόντρα στην ελευθερία της έρευνας και της διδασκαλίας (εάν ιδιοκτήτης ενός ΑΕΙ είναι μια πετρελαϊκή εταιρεία, ποιος καθηγητής θα τολμούσε να μιλήσει για τις ευθύνες της εταιρείας – εργοδότη του στην καταστροφή της φύσης και την κλιματική αλλαγή;), την επιβολή διδάκτρων που θα έδιωχνε τους φτωχότερους φοιτητές εντείνοντας τις ταξικές διακρίσεις.
Το σταμάτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 δεν είναι μια μικρή επιτυχία. Όπως είναι επίσης πολύ σημαντικό ότι γυρίσαμε στα σχολεία με ψηλά το κεφάλι, ότι γελοιοποιήσαμε την «επιχείρηση αναπλήρωσης των μαθημάτων» που σχεδίασε η κυβέρνηση θέλοντας να μας στείλει να δουλεύουμε Χριστούγεννα και Πάσχα σε μια επιχείρηση αντεκδίκησης, ρεβανσισμού. Τα Χριστούγεννα βρέθηκαν μόλις …20 (είκοσι) εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα που πήγαν για «αναπλήρωση». Το Πάσχα, παρά τις υποσχέσεις για καλή αμοιβή όσων θα αναπληρώσουν, γι’ άλλη μια φορά αγνοήθηκε το Υπουργείο από τους συναδέλφους, ενώ την αρχική «υποχρεωτική αναπλήρωση» γρήγορα αντικατέστησε η «εθελοντική» κάτω από το βάρος των εκατοντάδων αποφάσεων των Συλλόγων Διδασκόντων των σχολείων ότι δε δέχονται καμιά αναπλήρωση σε μέρες αργίας, και διακοπών, ούτε παράταση του σχολικού έτους.
Πρόκειται πραγματικά για μεγαλειώδεις στιγμές του κινήματος των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας μας. Μέχρι τώρα, σημείο αναφοράς ήταν η μεγάλη απεργία του 1963-1964. Από δω και στο εξής όλοι θα μιλάνε για την απεργία του 2006.
Κι όλα αυτά έγιναν, με τον ελάχιστο συντονισμό εκπαιδευτικού και φοιτητικού κινήματος, με τις ανεξάρτητες και ριζοσπαστικές δυνάμεις στην πρωτοπορία. Γι’ αυτό, πρέπει να δείξουμε και με την ψήφο μας στην ΕΑΚ, ότι το κίνημα θα ξανά ’ρθει,
Θα ξανάρθουμε και θα ’μαστε όλοι μαζί αυτή την φορά, φοιτητές, εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας, της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, εργαζόμενοι!
ΨΗΦΟ ΣΤΗΝ ΕΑΚ!
· Μπορούμε να επιβραβεύσουμε αυτή τη συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντί μας ψηφίζοντας ΔΑΚΕ μετά απ’ όλα αυτά που ζήσαμε στη μεγάλη απεργία;
· Μπορούμε να ψηφίσουμε ΠΑΣΚ γνωρίζοντας ότι η «αγωνιστικότητά» της είναι ευκαιριακή, κι ότι μόλις γίνει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση, θα χάσει τη φωνή της και θα ασχολείται με τα λάφυρα της εξουσίας και το μοίρασμα θέσεων προϊσταμένων και διευθυντών, ακριβώς όπως κάνει σήμερα η ΔΑΚΕ;
· Μπορούμε να ψηφίσουμε ΕΣΑΚ για να συνεχίσει το διασπαστικό της ρόλο, τα ξεχωριστά συλλαλητήρια;
ü Ψήφο στον ακηδεμόνευτο συνδικαλισμό, στη δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων, ενάντια σε όλους αυτούς που θέλουν να αποφασίζουν πριν από μας για μας, για έναν εκπαιδευτικό που δεν υποτάσσεται στο ρουσφέτι και τους εκβιασμούς, για έναν εκπαδευτικό που αγωνίζεται να αλλάξει το σχολείο, τον κόσμο, τη ζωή του, ψήφο στην Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ)
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ) είναι μια ανεξάρτητη, αυτόνομη συνδικαλιστική κίνηση στο χώρο του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπιαγωγών Ν. Χανίων. Δεν είναι παρακλάδι κανενός κόμματος, αποτελεί συσπείρωση της βάσης, ανθρώπων που μπορεί να ψηφίζουν διάφορα κόμματα στις βουλευτικές εκλογές, που ιδεολογικά κινούνται στους χώρους της Αριστεράς και της Οικολογίας, αλλά και ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο συνδικαλισμός πρέπει να είναι αυτόνομος κι όχι κομματικά κατευθυνόμενος, ότι η δύναμη είναι στη βάση, στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, στις συνελεύσεις.
Σαν μια τέτοια συσπείρωση ανθρώπων η ΕΑΚ, που δεν προέκυψε από καμμία συμφωνία κορυφής κομματικών εκπροσώπων ή Νομαρχιακών Επιτροπών κομμάτων, έχει πετύχει αρκετά πράγματα: Έσπασε την παντοκρατορία (αυτοδυναμία) της ΠΑΣΚ στο Διδασκαλικό Σύλλογο των Χανίων. Έχει καταφέρει να έχει 3 έδρες στο Δ.Σ. του Συλλόγου και την προεδρία του Συλλόγου από το τέλος του 1997 έως το 2003 και το 2005-2006. Από το 1998 η ΕΑΚ εκλέγει σταθερά τον έναν από τους δύο αιρετούς στο ΠΥΣΠΕ, σπάζοντας τον μηχανισμό εξυπηρετήσεων, ασυδοσίας και ρουσφετιών στον οποίο μέχρι τότε επιδίδονταν με αγαστή σύμπνοια ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ. Από το Νοέμβριο του 2006, η ΕΑΚ σε συνεργασία με τις άλλες Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις της Κρήτης (πλην της ΕΣΑΚ που αρνήθηκε να συμμετάσχει) εξέλεξε τον πρώτο ανεξάρτητο αιρετό στο ΑΠΥΣΠΕ της Περιφέρειας Κρήτης, εκτοπίζοντας τη ΔΑΚΕ. Με την ΕΑΚ στην πρωτοπορία, ο Σύλλογος έδωσε όλες τις μεγάλες συνδικαλιστικές και κοινωνικές μάχες, ήταν από τους πρώτους που αντέδρασαν στην εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους κατά της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ, οργανώνοντας μαζί με άλλους φορείς το αντιπολεμικό κίνημα. Το 2000, με μαζική κινητοποίηση και συντονισμό μαζί με τους Συλλόγους Γονέων αποτρέψαμε τις συμπτύξεις και τους υποβιβασμούς σχολείων.
Παράλληλα, ο Σύλλογος με την ΕΑΚ στην προεδρία είχε σημαντική εκδοτική κι επιμορφωτική δραστηριότητα (μετατρέψαμε την εφημερίδα του Συλλόγου «Συνδικαλιστικά νέα» σε περιοδικό που εκδίδεται από Συντακτική Επιτροπή, επαναφέραμε τη δωρεάν έκδοση ημερολογίου – ατζέντας για τα μέλη του Συλλόγου εμπλουτίζοντάς την με σημαντικά ιστορικά αφιερώματα για την Παλιά Πόλη των Χανίων, το Ρήγα Φεραίο, τα 2500 χρόνια της πόλης των Χανίων, τη Βενετοκρατία στην Κρήτη, Ανθολόγιο μαντινάδας, Ένωση Κρήτης με υπόλοιπη Ελλάδα με παράλληλη έκδοση CD-ROM κλπ). Η ΕΑΚ πρότεινε κι οργάνωσε τη μεταφορά των γραφείων του Συλλόγου από την «καμαρούλα μια σταλιά 2Χ3» της οδού Μουσούρων σε νέο χώρο 155 τετραγωνικών στο Εμπορικό Κέντρο «Ερμής». Τα γραφεία αυτά εξοπλίστηκαν με φωτοτυπικό, νέο φαξ, κλιματιστικό, 2 υπολογιστές που συνδέθηκαν με το Διαδίκτυο. Επί προεδρίας ΕΑΚ οργανώθηκε η επικοινωνία του Συλλόγου με τα σχολεία μέσω του Διαδικτύου (με 90 περίπου σχολεία) και μέσω φαξ (60 σχολεία). Δημιουργήθηκε ηλεκτρονικό αρχείο του Συλλόγου, αίθουσα βιβλιοθήκης και αίθουσα συνεδριάσεων χωρητικότητας 60 ατόμων στα γραφεία του Συλλόγου.
Οι άλλες παρατάξεις
ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ διεκδικούν την ψήφο στο Σύλλογο, προσδοκώντας στη χρησιμοποίησή του ως εφαλτήριο για την προσωπική ανέλιξη στελεχών τους σε θέσεις εξουσίας, όταν το κόμμα τους γίνει εξουσία. Η ΠΑΣΚ συμμετέχει ενεργά στις απεργίες μόνο όταν το ΠΑΣΟΚ είναι στην αντιπολίτευση, ενώ η ΔΑΚΕ απουσίαζε παντελώς από τα απεργιακά κλιμάκια που έδωσαν τη μάχη για να κρατήσουμε στη μεγάλη απεργία. Κύρια ασχολία της ΔΑΚΕ αυτή την εποχή είναι το «μαγείρεμα» της επιλογής προϊσταμένων, σχολικών συμβούλων και διευθυντών, ρουσφέτια κι εξυπηρετήσεις, πού να τους μείνει καιρός για να ’ρχονται σε απεργιακά κλιμάκια, σε διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ βλάπτουν σοβαρά το συνδικαλισμό: Πέτυχαν φέτος να είναι η πρώτη χρονιά που δεν κυκλοφόρησε το περιοδικό του Συλλόγου «Συνδικαλιστικά και Εκπαιδευτικά νέα» για τους συναδέλφους και οδήγησαν το Σύλλογο στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης με την απόφαση που ψήφισαν ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ πέρσι τον Ιούνιο στη ΓΣ της ΔΟΕ για αύξηση της συνδρομής που αποδίδεται στη ΔΟΕ σε 30 ευρώ για κάθε μέλος έναντι 25 που ήταν. Οι της ΠΑΣΚ πάντως πρώτευσαν στα χορευτικά, τις φιέστες και την αυτοπροβολή.
Από την άλλη, η ΕΣΑΚ επιμένει στο μοναχικό της δρόμο, αρνείται σταθερά τη συμμετοχή της στο μέτωπο του αγώνα, οργανώνει ξεχωριστά συλλαλητήρια λειτουργώντας διασπαστικά στο κίνημα, ακριβώς όπως επιχείρησε να διασπάσει την κίνησή μας, την ΕΑΚ, το 2000 με την αποχώρηση στελέχους του ΚΚΕ που συμμετείχε ως τότε στην ΕΑΚ.
Στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια υπέρ της μονιμότητας και κατά των ελαστικών σχέσεων εργασίας
Η ΕΑΚ δεν είναι μόνο στα λόγια –όπως γίνεται όψιμα με άλλους- υπέρ των αναπληρωτών και ωρομισθίων συναδέλφων, ενάντια στην ελαστική εργασία και υπέρ της μονιμότητας. Η ΕΑΚ εξέλεξε για πρώτη φορά στην Ιστορία της ΔΟΕ αναπληρώτρια συνάδελφο αντιπρόσωπο στη ΓΣ της ΔΟΕ το 1995. Τότε η ΠΑΣΚ του Συλλόγου ζήτησε γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου της ΔΟΕ εάν ήταν νόμιμη η συμμετοχή αναπληρωτών στα Συνέδρια της ΔΟΕ. Κι έτσι ανοίξαμε το δρόμο για την πλήρη συμμετοχή αναπληρωτών και την εγγραφή τους στου Διδασκαλικούς Συλλόγους. Το ίδιο κάναμε πρόπερσι με τους ωρομίσθιους συναδέλφους, εκλέγοντας με το ψηφοδέλτιο της ΕΑΚ μία από τις 2 πρώτες ωρομίσθιες συναδέλφους αντιπροσώπους σε ΓΣ της ΔΟΕ (η δεύτερη εκλέχτηκε στην Αττική με ψηφοδέλτιο των Συσπειρώσεων). Μέχρι την ημέρα έναρξης της ΓΣ της ΔΟΕ το προεδρείο της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ) εκβίαζε το Σύλλογό μας απειλώντας μας ότι δεν θα αναγνωρίσει κανέναν αντιπρόσωπο του Συλλόγου μας και δεν θα μας αφήσει να συμμετάσχουμε στη ΓΣ της ΔΟΕ. Τελικά, με ψηφοφορία στην έναρξη της ΓΣ της ΔΟΕ το 2005 αναγνωρίστηκαν οι δυο πρώτοι ωρομίσθιοι συνάδελφοι αντιπρόσωποι στη ΔΟΕ, παρά την έντονη αντίδραση της ΔΑΚΕ. Έτσι, γι’ άλλη μια φορά η ΕΑΚ άνοιξε το δρόμο στη συνδικαλιστική οργάνωση και την προστασία των δικαιωμάτων των πλέον αδύναμων συναδέλφων, των ωρομισθίων αυτή τη φορά.
Μια ευρύτατη συναίνεση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ για τις αλλαγές στην Παιδεία
· Αναθεώρηση του άρθρου 16 «για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων» και την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας: την πρότεινε ο ίδιος ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου και αναδιπλώθηκε μόνο κάτω από την πίεση του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος.
· Ιδιωτικοποιήσεις και χορηγοί στα σχολεία: Οι χορηγοί στα σχολεία έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ενώ επί προεδρίας ΠΑΣΚ στο Σύλλογό μας φέτος, οι χορηγοί μπήκαν μέχρι και στο ημερολόγιο του Συλλόγου (για να μην ξεχνιόμαστε τι πολιτική πρεσβεύει η ΠΑΣΚ και τι μας ετοιμάζουν εάν ξαναγίνουν κυβέρνηση…)
· Ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων: Οι ωρομίσθιοι χρησιμοποιήθηκαν στα σχολεία για πρώτη φορά επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στα «ολοήμερα». Η ΝΔ αξιοποίησε δεόντως το νέο θεσμό των ωρομισθίων και τον επέκτεινε.
· Νέα βιβλία: Τα νέα βιβλία ανατέθηκαν σε συγγραφικές ομάδες επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση της ΝΔ φρόντισε να τα εισαγάγει ταυτόχρονα σε όλες τις τάξεις, χωρίς προηγούμενη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, χωρίς πειραματική εφαρμογή και χωρίς να υπολογίσει καθόλου τις απόψεις των εκπαιδευτικών για το περιεχόμενό τους, δημιουργώντας ένα πραγματικό αλαλούμ στα σχολεία, σε βάρος των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Σε ό,τι δε αφορά το περιεχόμενό τους, είδαμε κι εκεί τους χορηγούς, τη γκρίζα διαφήμιση, τους ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους αντί του ΟΕΔΒ, τις συνταγές μαγειρικής αντί της λογοτεχνίας, τη λογοκρισία και την προπαγάνδα από τα βιβλία της Ιστορίας (όπου όλως τυχαίως απαλείφθηκαν «ενοχλητικές» αναφορές στο ρόλο των Άγγλων και Αμερικανών στον ελληνικό εμφύλιο και στη χούντα του 1967, ξεχάστηκε ολόκληρη Οκτωβριανή Επανάσταση κι ο Ψυχρός Πόλεμος κ.ά) μέχρι το βιβλίο των Μαθηματικών (μαθητές και γονείς αναζητούν χορηγούς και τρόπους χρηματοδότησης του σχολείου τους, στην εκφώνηση ασκήσεων).
· Τροπολογία για τα νηπιαγωγεία: Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ να πρότεινε τη δημιουργία νηπιαγωγείων σε δημοτικούς και ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς ανοίγοντας έτσι το δρόμο της ιδιωτικοποίησης των νηπιαγωγείων και της καταβολής διδάκτρων από τους γονείς, βρήκε όμως πρόθυμους υποστηρικτές και στην αξιωματική «αντιπολίτευση». Στις 11-3-2007, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Άκης Τσοχατζόπουλος δήλωνε στη Θεσσαλονίκη ότι «η κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει καμιά δουλειά με τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά που πρέπει να περάσουν στην αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», ενώ ο Γ. Παπανδρέου συμπλήρωνε ότι «τα νηπιαγωγεία πρέπει να λειτουργούν και το καλοκαίρι» (εφημ. «Αγγελιαφόρος Θεσσαλονίκης, 8-3-2007)!
Η μεγάλη απεργία
Η συνδικαλιστική χρονιά που μας πέρασε σημαδεύτηκε από τη μεγάλη απεργία των 6 εβδομάδων κόντρα στην κυβέρνηση της ΝΔ, την κυβέρνηση των κουμπάρων και των γαλάζιων παιδιών, των υποκλοπών και των «δομημένων ομολόγων», της υποταγής σε ΗΠΑ και Ε.Ε, που συνέχισε την πολιτική του ΠΑΣΟΚ υπέρ του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση τις μέρες εκείνες χάρισε 800 εκατομμύρια ευρώ ΦΜΑΠ στην ηγεσία της Εκκλησίας και 1 δις πρόσφατα στους δικαστικούς, ενώ δεν είχε πολύ λιγότερα χρήματα για να ικανοποιήσει έστω και επιμέρους τα αιτήματά μας.
Παρ’ όλα αυτά, με την απεργία μας δεν πετύχαμε μόνο την καθιέρωση ενός χρόνου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου και τη μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα. Πετύχαμε πάνω απ΄ όλα να αναδείξουμε την Παιδεία ως πρώτο θέμα συζήτησης. Μπλοκάραμε την επιχείρηση λάσπης κατά των εκπαιδευτικών που επιχείρησε η κυβέρνηση, η οποία βρέθηκε σε δεινή θέση, καθώς η ελληνική κοινωνία τάχτηκε στο πλευρό μας. Αναδείχθηκε η πλήρης αναξιοπιστία της κυβέρνησης που προεκλογικά υποσχόταν χορήγηση του υπολοίπου του επιδόματος των 176 ευρώ, αυξήσεις στους μισθούς μας, αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ και μετεκλογικά φρόντισε για τη διαρκή μείωση των δαπανών για την Παιδεία και των μισθών μας, παραπέμποντας την καταβολή του επιδόματος των 103 ευρώ στο αόριστο μέλλον (σε δόσεις ως το 2010 και βλέπουμε…) και στέλνοντας τα ΜΑΤ να μας συνετίσουν με τα γκλομπ και τα χημικά. Διεκδικήσαμε μισθούς αξιοπρέπειας κι η κυβέρνηση δήλωσε ότι έχουμε δίκιο, αλλά δεν έχει χρήματα να ικανοποιήσει το αίτημά μας. Πώς όμως να έχει χρήματα για την Παιδεία και τους εργαζόμενους, όταν τρώνε τα χρήματα των ασφαλιστικών μας ταμείων παίζοντάς τα στο χρηματιστήριο ή δίνοντάς τα ως θαλασσοδάνεια σε διαπλεκόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες (ακριβώς όπως έκαναν κι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ); Κι έχουν μετά και το θράσος να μιλάνε για αύξηση των ασφαλιστικών μας εισφορών και μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό!
Το μεγάλο όμως κίνημά μας που εμπνεύσθηκε από το μεγάλο κίνημα των φοιτητών της προηγούμενης άνοιξης συνέβαλε στη νίκη του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος που «πάγωσε» την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος που επιχείρησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Παρά την ευρύτατη πολιτική συναίνεση (υποστήριξη από την αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ), ένα μεγαλειώδες φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα ξεδιπλώθηκε και μπλόκαρε την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων που επιχειρούσε η κυβέρνηση, την εκχώρησή τους στους μεγαλοεπιχειρηματίες, τον έλεγχό τους από ιδιωτικά συμφέροντα κόντρα στην ελευθερία της έρευνας και της διδασκαλίας (εάν ιδιοκτήτης ενός ΑΕΙ είναι μια πετρελαϊκή εταιρεία, ποιος καθηγητής θα τολμούσε να μιλήσει για τις ευθύνες της εταιρείας – εργοδότη του στην καταστροφή της φύσης και την κλιματική αλλαγή;), την επιβολή διδάκτρων που θα έδιωχνε τους φτωχότερους φοιτητές εντείνοντας τις ταξικές διακρίσεις.
Το σταμάτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 δεν είναι μια μικρή επιτυχία. Όπως είναι επίσης πολύ σημαντικό ότι γυρίσαμε στα σχολεία με ψηλά το κεφάλι, ότι γελοιοποιήσαμε την «επιχείρηση αναπλήρωσης των μαθημάτων» που σχεδίασε η κυβέρνηση θέλοντας να μας στείλει να δουλεύουμε Χριστούγεννα και Πάσχα σε μια επιχείρηση αντεκδίκησης, ρεβανσισμού. Τα Χριστούγεννα βρέθηκαν μόλις …20 (είκοσι) εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα που πήγαν για «αναπλήρωση». Το Πάσχα, παρά τις υποσχέσεις για καλή αμοιβή όσων θα αναπληρώσουν, γι’ άλλη μια φορά αγνοήθηκε το Υπουργείο από τους συναδέλφους, ενώ την αρχική «υποχρεωτική αναπλήρωση» γρήγορα αντικατέστησε η «εθελοντική» κάτω από το βάρος των εκατοντάδων αποφάσεων των Συλλόγων Διδασκόντων των σχολείων ότι δε δέχονται καμιά αναπλήρωση σε μέρες αργίας, και διακοπών, ούτε παράταση του σχολικού έτους.
Πρόκειται πραγματικά για μεγαλειώδεις στιγμές του κινήματος των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας μας. Μέχρι τώρα, σημείο αναφοράς ήταν η μεγάλη απεργία του 1963-1964. Από δω και στο εξής όλοι θα μιλάνε για την απεργία του 2006.
Κι όλα αυτά έγιναν, με τον ελάχιστο συντονισμό εκπαιδευτικού και φοιτητικού κινήματος, με τις ανεξάρτητες και ριζοσπαστικές δυνάμεις στην πρωτοπορία. Γι’ αυτό, πρέπει να δείξουμε και με την ψήφο μας στην ΕΑΚ, ότι το κίνημα θα ξανά ’ρθει,
Θα ξανάρθουμε και θα ’μαστε όλοι μαζί αυτή την φορά, φοιτητές, εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας, της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, εργαζόμενοι!
ΨΗΦΟ ΣΤΗΝ ΕΑΚ!
· Μπορούμε να επιβραβεύσουμε αυτή τη συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντί μας ψηφίζοντας ΔΑΚΕ μετά απ’ όλα αυτά που ζήσαμε στη μεγάλη απεργία;
· Μπορούμε να ψηφίσουμε ΠΑΣΚ γνωρίζοντας ότι η «αγωνιστικότητά» της είναι ευκαιριακή, κι ότι μόλις γίνει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση, θα χάσει τη φωνή της και θα ασχολείται με τα λάφυρα της εξουσίας και το μοίρασμα θέσεων προϊσταμένων και διευθυντών, ακριβώς όπως κάνει σήμερα η ΔΑΚΕ;
· Μπορούμε να ψηφίσουμε ΕΣΑΚ για να συνεχίσει το διασπαστικό της ρόλο, τα ξεχωριστά συλλαλητήρια;
ü Ψήφο στον ακηδεμόνευτο συνδικαλισμό, στη δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων, ενάντια σε όλους αυτούς που θέλουν να αποφασίζουν πριν από μας για μας, για έναν εκπαιδευτικό που δεν υποτάσσεται στο ρουσφέτι και τους εκβιασμούς, για έναν εκπαδευτικό που αγωνίζεται να αλλάξει το σχολείο, τον κόσμο, τη ζωή του, ψήφο στην Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ)
Για πρώτη φορά εκλέγεται αιρετός από τις ανεξάρτητες κινήσεις στο ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης
Την 1-11-2006 έγιναν εκλογές για την ανάδειξη των «δύο αιρετών» για κάθε πενταμελές Υπηρεσιακό Συμβούλιο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (τα άλλα τρία μέλη είναι διορισμένα από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ.). Στις εκλογές αυτές, τα ανεξάρτητα ψηφοδέλτια «Ε.Α.Κ.» Χανίων, «Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση» Ρεθύμνου, «Εκπαιδευτικοί» Ηρακλείου που εκφράζουν όλους τους ανεξάρτητους προοδευτικούς εκπαιδευτικούς, καθώς και τις αριστερές δυνάμεις (πλην της Ε.Σ.Α.Κ.), παρουσίασαν αύξηση της δύναμής τους στα τοπικά συμβούλια (Π.Υ.Σ.Π.Ε.). Στα Χανιά εκλέγεται για πέμπτη συνεχή φορά αιρετός. Η μεγαλύτερη επιτυχία όμως είναι ότι για πρώτη φορά από τα ψηφοδέλτια αυτά εκλέχθηκε αιρετός στο Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε. Κρήτης.
Αυτή η επιτυχία οφείλεται:
Στην ενότητα των αριστερών κινήσεων που (πλην της Ε.Σ.Α.Κ. με δική της ευθύνη) εκφράστηκαν μέσα από κοινό ψηφοδέλτιο στα Π.Υ.Σ.Π.Ε. και το Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε. Κρήτης και όχι κατακερματισμένες, όπως εμφανίστηκαν κεντρικά (Κ.Υ.Σ.Π.Ε.)
Στον ουσιαστικό πολιτικό λόγο, στις συνεχείς παρεμβάσεις και τη συνεπή στάση των κινήσεών μας στις πρόσφατες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, καθώς και στο σύνολο των εκδηλώσεων των κατά τόπους συλλόγων.
Στο γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συνάδελφοι συνειδητοποιούν πως οδηγούνται σε αδιέξοδο όταν στηρίζουν: α) παρατάξεις, οι οποίες πρόσκεινται στα δύο κόμματα εξουσίας (εξ αντικειμένου, τέτοιες παρατάξεις προσδιορίζουν τη συνδικαλιστική τους πρακτική ανάλογα με το εάν οι κομματικοί φορείς που υποστηρίζουν είναι ή δεν είναι στην εξουσία) ή β) παρατάξεις που λειτουργούν ως ιμάντες μεταβίβασης της κομματικής γραμμής.
Ο δρόμος που άνοιξε με τη συνεργασία των αριστερών κινήσεων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στην Κρήτη δείχνει ότι όταν οι συνιστώσες της αριστεράς βρουν κοινή έκφραση μπορούν να έχουν κινηματικές και εκλογικές επιτυχίες. Αυτός ο δρόμος: α) βρήκε ανταπόκριση από τον κόσμο της εκπαίδευσης, β) έχει δημιουργήσει αίσθηση σε όλη την Ελλάδα και γ) εκτόπισε, σε επίπεδο Κρήτης, από τη δεύτερη θέση την παντοδύναμη σε άλλες περιφέρειες Δ.Α.Κ.Ε.
Το συγκεκριμένο μοντέλο συνύπαρξης μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για όλες τις παρατάξεις της αριστεράς και κυρίως για όλους τους ανένταχτους και ελεύθερα σκεπτόμενους αγωνιστές. Όταν οι συνιστώσες της αριστεράς, ενωμένες παρά τις υπαρκτές και μη αποκρυπτόμενες διαφωνίες σε σειρά ζητημάτων, γίνονται η ψυχή των αγώνων, τότε ευρύτερες δυνάμεις τις αγκαλιάζουν. Δυνάμεις, που δεν συμπαρατάσσονται με την αριστερά σε βουλευτικές ή άλλες εκλογές, δείχνουν έμπρακτα την εμπιστοσύνη τους με τη συμμετοχή τους στους αγώνες και με την ψήφο τους σε μαζικότατες, εκλογικές διαδικασίες.
Ευχαριστούμε όσους με την ψήφο τους τίμησαν την κίνησή μας, εγγυόμαστε ότι θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διαφύλαξη της ενότητας και διαβεβαιώνουμε ότι με τον εκπρόσωπό μας στο Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε.(ένα χρόνο θα είναι από το Ηράκλειο και ένα από το Ρέθυμνο), θα υπερασπιστούμε τη διαφάνεια των διαδικασιών και το δίκιο του κάθε συναδέλφου.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
Αυτή η επιτυχία οφείλεται:
Στην ενότητα των αριστερών κινήσεων που (πλην της Ε.Σ.Α.Κ. με δική της ευθύνη) εκφράστηκαν μέσα από κοινό ψηφοδέλτιο στα Π.Υ.Σ.Π.Ε. και το Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε. Κρήτης και όχι κατακερματισμένες, όπως εμφανίστηκαν κεντρικά (Κ.Υ.Σ.Π.Ε.)
Στον ουσιαστικό πολιτικό λόγο, στις συνεχείς παρεμβάσεις και τη συνεπή στάση των κινήσεών μας στις πρόσφατες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, καθώς και στο σύνολο των εκδηλώσεων των κατά τόπους συλλόγων.
Στο γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συνάδελφοι συνειδητοποιούν πως οδηγούνται σε αδιέξοδο όταν στηρίζουν: α) παρατάξεις, οι οποίες πρόσκεινται στα δύο κόμματα εξουσίας (εξ αντικειμένου, τέτοιες παρατάξεις προσδιορίζουν τη συνδικαλιστική τους πρακτική ανάλογα με το εάν οι κομματικοί φορείς που υποστηρίζουν είναι ή δεν είναι στην εξουσία) ή β) παρατάξεις που λειτουργούν ως ιμάντες μεταβίβασης της κομματικής γραμμής.
Ο δρόμος που άνοιξε με τη συνεργασία των αριστερών κινήσεων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στην Κρήτη δείχνει ότι όταν οι συνιστώσες της αριστεράς βρουν κοινή έκφραση μπορούν να έχουν κινηματικές και εκλογικές επιτυχίες. Αυτός ο δρόμος: α) βρήκε ανταπόκριση από τον κόσμο της εκπαίδευσης, β) έχει δημιουργήσει αίσθηση σε όλη την Ελλάδα και γ) εκτόπισε, σε επίπεδο Κρήτης, από τη δεύτερη θέση την παντοδύναμη σε άλλες περιφέρειες Δ.Α.Κ.Ε.
Το συγκεκριμένο μοντέλο συνύπαρξης μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για όλες τις παρατάξεις της αριστεράς και κυρίως για όλους τους ανένταχτους και ελεύθερα σκεπτόμενους αγωνιστές. Όταν οι συνιστώσες της αριστεράς, ενωμένες παρά τις υπαρκτές και μη αποκρυπτόμενες διαφωνίες σε σειρά ζητημάτων, γίνονται η ψυχή των αγώνων, τότε ευρύτερες δυνάμεις τις αγκαλιάζουν. Δυνάμεις, που δεν συμπαρατάσσονται με την αριστερά σε βουλευτικές ή άλλες εκλογές, δείχνουν έμπρακτα την εμπιστοσύνη τους με τη συμμετοχή τους στους αγώνες και με την ψήφο τους σε μαζικότατες, εκλογικές διαδικασίες.
Ευχαριστούμε όσους με την ψήφο τους τίμησαν την κίνησή μας, εγγυόμαστε ότι θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διαφύλαξη της ενότητας και διαβεβαιώνουμε ότι με τον εκπρόσωπό μας στο Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε.(ένα χρόνο θα είναι από το Ηράκλειο και ένα από το Ρέθυμνο), θα υπερασπιστούμε τη διαφάνεια των διαδικασιών και το δίκιο του κάθε συναδέλφου.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΝΤ ΑΔΕΔΥ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων της 31ης Οκτωβρίου 2007 για Αντιπροσώπους στο Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ
ΠΑΣΚ 289, έδρες 15, ποσοστό 33,33%
Μάιος 2007 γιαΔΣ 395, ποσοστό 35,64%
ΕΑΚ 275, έδρες 15, ποσοστό 31,71%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 324, ποσοστό 29,24%
ΔΑΚΕ 188, έδρες 10, ποσοστό 21,67%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 259, ποσοστό 23,37%
ΕΣΑΚ 92, έδρες 5, ποσοστό 10,81%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 105, ποσοστό 9,47%
Αγ. Κινήσεις 23, 1 έδρα, ποσοστό 2,65%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 25, ποσοσοτό 2,25%
Λευκά - άκυρα 48
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 44
Σύνολο ψηφισάντων
915
1152
του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων της 31ης Οκτωβρίου 2007 για Αντιπροσώπους στο Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ
ΠΑΣΚ 289, έδρες 15, ποσοστό 33,33%
Μάιος 2007 γιαΔΣ 395, ποσοστό 35,64%
ΕΑΚ 275, έδρες 15, ποσοστό 31,71%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 324, ποσοστό 29,24%
ΔΑΚΕ 188, έδρες 10, ποσοστό 21,67%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 259, ποσοστό 23,37%
ΕΣΑΚ 92, έδρες 5, ποσοστό 10,81%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 105, ποσοστό 9,47%
Αγ. Κινήσεις 23, 1 έδρα, ποσοστό 2,65%
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 25, ποσοσοτό 2,25%
Λευκά - άκυρα 48
Μάιος 2007 για ΔΣ Συλλόγου 44
Σύνολο ψηφισάντων
915
1152
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ 2006
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΣΠΕ ΧΑΝΙΩΝ
ΠΑΣΚ 371
(2004) 382, (2003) 482, ΔΙΑΦΟΡΑ -11
ΕΑΚ 366
(2004) 330, (2003) 335 ΔΙΑΦΟΡΑ +36
ΔΑΚΕ 289
(2004) 269, (2003) 145, ΔΙΑΦΟΡΑ +20
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ 92
(2004) 122, (2003) 120, ΔΙΑΦΟΡΑ -30
Άκυρα - Λευκά 32
Εκλέγεται 1 αιρετός από την ΠΑΣΚ (Νικολουδάκης Γεώργιος, αναπληρωματικός Τζόκας Κώστας) και 1 αιρετός από την ΕΑΚ (Ποντικάκης Φώτης, αναπληρωματικός Φασαράκης Γιώργος).
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΥΣΠΕ ΚΡΗΤΗΣ
ΠΑΣΚ1861
(2004) 1588, (2003) 1504, Διαφορά +273
1 έδρα, Ζαχαρίας Καψαλάκης, αναπληρωματικός Ηλίας Ποντικάκης
ΔΑΚΕ 1168
(2004) 1247, (2003) 1346, Διαφορά -79
- (είχε μία έδρα που χάνει φέτος)
Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης 1220
(2004) 1164, (2003) 1038, Διαφορά +56
1 έδρα
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ 194
(2004) 216, (2003) 244, Διαφορά -22
-
Εκλέγει 1 αιρετό η ΠΑΣΚ και 1 αιρετό οι Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης. Στο προηγούμενο ΑΠΥΣΠΕ είχαν 1 αιρετό η ΠΑΣΚ και 1 αιρετό η ΔΑΚΕ.
Τι ψήφισαν στα Χανιά για το ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης και το ΚΥΣΠΕ
Παράταξη
ΠΑΣΚ 426 (ΑΠΥΣΠΕ), 382 (ΚΥΣΠΕ)
ΔΑΚΕ 261 (ΑΠΥΣΠΕ), 250 (ΚΥΣΠΕ)
Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης (συμμετέχει η ΕΑΚ και άλλες ανεξάρτητες κινήσεις της Κρήτης) 316 (ΑΠΥΣΠΕ)
*
ΕΣΑΚ –ΔΕΕ 108 (ΑΠΥΣΠΕ), 118 (ΚΥΣΠΕ)
*Αριστερή Ριζοσπαστική Παρέμβαση 173 (ΚΥΣΠΕ)
*Πρωτοβουλία Γένοβα 100 (ΚΥΣΠΕ)
*Αυτόνομη Παρέμβαση 51 (ΚΥΣΠΕ)
Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση 21 (ΚΥΣΠΕ)
*Για το ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης κατεβαίνουν 4 παρατάξεις: ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΕΣΑΚ και Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης.
Για το ΚΥΣΠΕ, μέλη της ΕΑΚ συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια της Αριστερής Ριζοσπαστικής Παρέμβασης, της Πρωτοβουλίας Γένοβα και της Αυτόνομης Παρέμβασης.
ΠΑΣΚ 371
(2004) 382, (2003) 482, ΔΙΑΦΟΡΑ -11
ΕΑΚ 366
(2004) 330, (2003) 335 ΔΙΑΦΟΡΑ +36
ΔΑΚΕ 289
(2004) 269, (2003) 145, ΔΙΑΦΟΡΑ +20
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ 92
(2004) 122, (2003) 120, ΔΙΑΦΟΡΑ -30
Άκυρα - Λευκά 32
Εκλέγεται 1 αιρετός από την ΠΑΣΚ (Νικολουδάκης Γεώργιος, αναπληρωματικός Τζόκας Κώστας) και 1 αιρετός από την ΕΑΚ (Ποντικάκης Φώτης, αναπληρωματικός Φασαράκης Γιώργος).
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΥΣΠΕ ΚΡΗΤΗΣ
ΠΑΣΚ1861
(2004) 1588, (2003) 1504, Διαφορά +273
1 έδρα, Ζαχαρίας Καψαλάκης, αναπληρωματικός Ηλίας Ποντικάκης
ΔΑΚΕ 1168
(2004) 1247, (2003) 1346, Διαφορά -79
- (είχε μία έδρα που χάνει φέτος)
Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης 1220
(2004) 1164, (2003) 1038, Διαφορά +56
1 έδρα
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ 194
(2004) 216, (2003) 244, Διαφορά -22
-
Εκλέγει 1 αιρετό η ΠΑΣΚ και 1 αιρετό οι Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης. Στο προηγούμενο ΑΠΥΣΠΕ είχαν 1 αιρετό η ΠΑΣΚ και 1 αιρετό η ΔΑΚΕ.
Τι ψήφισαν στα Χανιά για το ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης και το ΚΥΣΠΕ
Παράταξη
ΠΑΣΚ 426 (ΑΠΥΣΠΕ), 382 (ΚΥΣΠΕ)
ΔΑΚΕ 261 (ΑΠΥΣΠΕ), 250 (ΚΥΣΠΕ)
Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης (συμμετέχει η ΕΑΚ και άλλες ανεξάρτητες κινήσεις της Κρήτης) 316 (ΑΠΥΣΠΕ)
*
ΕΣΑΚ –ΔΕΕ 108 (ΑΠΥΣΠΕ), 118 (ΚΥΣΠΕ)
*Αριστερή Ριζοσπαστική Παρέμβαση 173 (ΚΥΣΠΕ)
*Πρωτοβουλία Γένοβα 100 (ΚΥΣΠΕ)
*Αυτόνομη Παρέμβαση 51 (ΚΥΣΠΕ)
Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση 21 (ΚΥΣΠΕ)
*Για το ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης κατεβαίνουν 4 παρατάξεις: ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΕΣΑΚ και Ανεξάρτητες Αγωνιστικές Κινήσεις Κρήτης.
Για το ΚΥΣΠΕ, μέλη της ΕΑΚ συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια της Αριστερής Ριζοσπαστικής Παρέμβασης, της Πρωτοβουλίας Γένοβα και της Αυτόνομης Παρέμβασης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)