Σφαγή στις μεταθέσεις!

Ανακοινώθηκαν την Παρασκευή 29-4-2011 οι μεταθέσεις εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Αίτηση μετάθεσης είχαν καταθέσει 10.005 συνάδελφοι και πήραν 1.736, δηλαδή ικανοποιήθηκε μόλις το 17,35% των αιτήσεων! Πρόκειται για άλλο ένα ρεκόρ για το οποίο έχει να περηφανεύεται η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της, αυτό του ναδίρ των μεταθέσεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα Χανιά δεν έρχεται με μετάθεση ούτε ένας (1) δάσκαλος (!), ενώ έφυγαν με μετάθεση μόλις 14 δάσκαλοι, 6 νηπιαγωγοί (κι ήρθαν 3), 1 μουσικός (κι ήρθε 1), 1 Αγγλικών.
Οι μεταθέσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν με βάση τα οργανικά κενά κι όχι με βάση την εκτίμηση των κενών των ΠΥΣΠΕ (5.241 κενά σε όλες τις ειδικότητες εκτιμούσαν τα ΠΥΣΠΕ). Τα ποσοστό αυτό θα ήταν ακόμη χαμηλότερο, αν είχαν τη δυνατότητα οι νεοδιόριστοι να κάνουν αίτηση μετάθεσης, όπως ίσχυε μέχρι πέρσι. Είναι η πρώτη χρονιά που οι νεοδιόριστοι δεν έχουν δικαίωμα μετάθεσης στο τέλος της σχολικής χρονιάς, καθώς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε την υποχρεωτική παραμονή τους για τριετία στην περιοχή που διορίζονται, και την υποχρεωτική παραμονή των παλιότερων για διετία σε κάθε οργανική θέση. Πρακτικά, οι μεταθέσεις δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο, με την εφαρμογή και της διετίας για όλους από του χρόνου. Οδεύουμε προς περιορισμό έως κατάργηση των μεταθέσεων;

Πρέπει ακόμη να πάρουμε υπόψη ότι το 2010 συνταξιοδοτήθηκαν πάνω από 12.000 εκπαιδευτικοί (περισσότεροι από τους μισούς στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση), γεγονός που σημαίνει ότι άδειασαν 5.000 οργανικές θέσεις, που σε καμία περίπτωση δεν καλύφθηκαν από τους διορισμούς (αυτοί δεν ξεπέρασαν τους 1.500) Δείγμα του πώς σκοπεύει να καλύψει τις κενές οργανικές θέσεις αυτές η κυβέρνηση δίνει με τις μαζικές συγχωνεύσεις: Ήδη με τις συγχωνεύσεις που έγιναν χάθηκαν 1.240 θέσεις δασκάλων τουλάχιστον και 192 θέσεις νηπιαγωγών (περισσότερες από όσες ελάχιστες ιδρύθηκαν). Ακόμη και αν το Υπουργείο δεν ακολουθήσει την ίδια τακτική στις αποσπάσεις, είναι φανερό ότι θα υπάρχουν χιλιάδες κενά στην αρχή της επόμενες σχολικής χρονιάς, τα οποία προφανώς θα επιχειρήσει να καλύψει με επιπλέον αναστολές λειτουργίας και συμπτύξεις τμημάτων, ανεβάζοντας τον αριθμό μαθητών σε κάθε τμήμα. Κι όλα αυτά προς δόξαν της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, της «αναβάθμισης της Παιδείας» που ευαγγελιζόταν το ΠΑΣΟΚ πριν γίνει κυβέρνηση και εκχωρήσει τη χώρα στο ΔΝΤ και την τρόικα.

Αν συνυπολογίσουμε ότι οι πιστώσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό για αναπληρωτές δίνονται με το σταγονόμετρο, τότε εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το δημόσιο σχολείο, οι ανάγκες των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών δέχονται ένα ακόμη χτύπημα, πληρώνουν και με αυτό τον τρόπο την κρίση.

Προηγήθηκαν οι καταργήσεις σχολείων, οι περικοπές δαπανών για την Παιδεία, η μείωση κατά 50% των προσλήψεων αναπληρωτών – ωρομισθίων (13.000 φέτος έναντι 25.000 πέρσι), η μείωση κατά 50% των διορισμών εκπαιδευτικών (οι λιγότεροι της δεκαετίας!), οι περικοπές στα λειτουργικά έξοδα των σχολείων κατά 60%, η κατάργηση της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης για τους αδύνατους και φτωχούς μαθητές, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, η κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η υποβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής μας περίθαλψης.
Ακολουθούν το νέο μισθολόγιο (και οι νέες περικοπές), η επιδίωξη για μετατροπή του διευθυντή σε μάνατζερ – αξιολογητή και του Συλλόγου Διδασκόντων σε απλό συμβουλευτικό όργανο που θα εκτελεί εντολές της διοίκησης και δεν θα αποφασίζει, οι μηδενικοί διορισμοί, η εξάπλωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, ο νέος Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας.

Απέναντι στο νέο σχολείο της αγοράς και του μνημονίου, το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να υπερασπιστεί τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες δεκαετιών, τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία που απειλούν με διάλυση κυβέρνηση και τρόικα..